ben in de herfst van m'n leven
hopelijk duurt 't nog even
heb m'n balans eens opgemaakt
en dat heeft me wel geraakt,
geluk heb ik niet veel gekend
maar 't maakt je wie je nu bent;
teleurstellingen en verdriet,
och wie kent ze niet?
zou zo graag weer eens blij willen zijn
is lang geleden maar was o zo fijn,
leef m'n leven zoals 't komt…
dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man
heb nu voor 't alleen zijn gekozen
en besef dat 't makkelijk kan
en is 't moeten uit den boze,
ik moest er altijd voor hun zijn
nooit tijd voor mijn eigen ik
dat deed me wel weer pijn,
maar maak me nu niet meer dik
voel me bevrijd van de lasten
doe nu wat ik zelf wil,
mannen zijn soms rare gasten…