12 resultaten.
Jong Rijnhert I
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.668 Wat er van je overbleef,
juist nu wat zo nadrukkelijk uit was
op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig
uitdraagt:
'Waar is de rest gebleven?
(Ik ben niet stout, ik wil spelen!),
juist alles waaraan je zoveel plezier beleefde -
de ogen wendbaar, het
neusje spits, de
pootjes
gek op gras, rug, om voldaan op uit te…
Tevergeefs
gedicht
2.0 met 24 stemmen 917 Tevergeefs,
zeggen zelfs de wolken;
grassprieten
kluiven dus maar
en hopen dat zij nog bestaat zoals ze
bestond, zonder trachten te begrijpen
hoe precies;
snuitkevertjes observeren.
Haar
haar droeg ze
soms
opgestoken.
--------------------------------
uit: 'Miniem gebaar', 1995.…
Staande aan de branding 3
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.631 Komend van diep, zijn intieme waterwereld verlaten
hebbende, laat een krab zich zomaar,
ruggelings op de schelpenbank
werpen om, zonder verzet,
het leven te laten in de krachtigste vogelbek, maar waardoor
zijn pantserschild (als meest duurzame deel) wel kans maakt om
gekoesterd te worden in de
zeevondstenverzameling van een kind?…
Ontrent wegen
gedicht
2.0 met 42 stemmen 12.808 Wegen vervoeren (verkeer, waarvan vooral het snelle
vee; klein leven teniet doet).
Wegen zijn meestal recht (bochten vermijden luidt
het devies bij aanleg, waarschijnlijk,
om redenen).
Steenslag spat soms op van wegen (vervelend voor het oog of
oor van de argeloze).
'Wegen wegen...' (meer voordelen, toch, dan nadelen,
blijkbaar).…
Geachte Loopvogels,
gedicht
2.0 met 155 stemmen 19.212 Geheel zonder staart en met minimale vleugels, volstrekt
ongeschikt om zich te verheffen, een lichaam meer haar dan
veer, blijkt de kleinste, minst kleurrijke, zelfs bij nacht
zich zelden vertonende onder u tot lieveling van mijn soort
ontwikkeld te hebben. Is het een aanbeveling dat ik met zorg
munten verzamel waarop hij is afgebeeld en dito…
ANTWERPEN
gedicht
1.0 met 1 stemmen 1.342 is mooi van kleur en alleen om de motieven is ’t de moeite
waard;
langs de kaaien is het echt,
de schepen als hoofdzaak
met water en lucht,
een fijn grijs,
en in ’t algemeen vind ik het wel waar wat men van Antwerpen zegt,
dat de vrouwen er mooi zijn:
lichtere tonen in het vlees,
lila tonen in de kleren –
alsof ik tien jaar…
Omtrent huizen
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.510 Huizen hebben ramen (vensters) en
minstens één deur.
Huizen zijn om in te wonen (liefst knus).
Soms is een huis ondergebracht in een flat (wat mensen
leuk, eng of duf vinden,
bijvoorbeeld).
Huizen gaan lang mee (opmerkelijk lang voor het vele
dat ze moeten doorstaan; binnenin leven mensen
liefst graag).
Huizen hebben daken (waarop vogels…
Vanaf het platteland (1)
gedicht
3.0 met 1 stemmen 9.848 Hoewel het elf uur in de nacht is, of daaromtrent, komt er
een meisje voorbijgeflitst. Alleen, neuriënd. Aan de rand van
het dorp, in een van die schaars verlichte straten.
Uit geweest in het centrum, natuurlijk.
Met een vriend die hier woont, waarschijnlijk. Prettig ver-
lopen.
En nu fietst ze goedgeluimd naar het aangren-
zenden gehucht een…
Vanuit een grote stad (2)
gedicht
1.0 met 4 stemmen 4.904 In de tram zit een stadsman (aktetas, bepaald montuur) gemiddeld voor zich uit te kijken.
Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de
binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht',
een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat…
Omtrent Duiven
gedicht
2.0 met 19 stemmen 15.995 Aan de waterkant rust een duif (zijn vleugels glanzen).
Een duif is een edel dier (in al zijn gedragingen;
vooral ook overvliegend).
Een duif die eet (oppikken noemt men de wijze waarop
duiven het voedsel tot zich nemen)
koert (niet veel later).
Een voorbij wandelende duif (en-toeval?-nog een;
grappig).
Duiven hebben geen oren (althans…
Stadslucht 1
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.330 Op een bankje
in het park, de zon al laag
met honger die het denken verslapt:
een blik, opgeschrikt maar traag zich opwaarts richtend
van het gras tot
boven de bomen,
ziet het hart van de stad - zonder huizen, met amper wegen - niet
van mensen zijn, maar overvliegend, in tientallen,
als honderdtal – wat brieft daar over,
100 procent…
Van die avonden
gedicht
2.0 met 32 stemmen 15.860 Van die avonden
met huisdieren,
met
kinderen ook,
aanvankelijk, in achtertuinen gezeten, wat
keuvelend, wat aaiend, natuurlijk drinkend, en zuchtend,
zo nu en dan,
met die muggen,
totdat men maar naar bed gaat zonder daartoe werkelijk
besloten te hebben -
van die avonden
waarop men - vreemd voldaan - op wat voor wijze dan ook
echt…