Alle inzendingen van Ineke Dijkhuis

jonge vogeltjes opengesperde bekjes net een zangkoortje…

de bloem bloost door de vlinderlichte aanraking ze voelt zich geliefd…

Ze is de spil waar alles om draait. Ze weet altijd precies uit welke hoek de wind waait. Ach, een huilend kind, dat is kleine Rie. Gauw een pleister en een snoepje voor haar kapotte knie. Jan kreeg straf op school, de meester is zo gemeen. Kom maar, jochie, zegt moeder, we gaan er samen even heen. Hij heeft het uitgemaakt, huilt…

door de herhaling de Boléro van Ravel soms therapeutisch https://youtu.be/SS_WJmLGFrA?si=cvCwClVmPpiL8K6o…

Er woont een dwingeland bij haar Ze noemt hem meneer Dwang Hij zit al jaren in haar hoofd En maakt haar dagelijks bang Hij vertelt haar elke dag Wat hij wil dat ze doet Hij is niet gauw tevreden Ze doet het dan ook zelden goed Ze moet bijvoorbeeld controleren En niet gewoon één keer Nee, dat moet veel vaker Soms honderd keer of meer…

doodlopende weg in een doolhof vol vragen nergens een antwoord…

de ijskorst in haar zal alleen maar ontdooien door zoute tranen…

op het strand ligt een fles half verscholen in het zand een vrouw staart naar de fles er zit iets in ze staat op opent de fles een brief volgeschreven met eenzaamheid ze leest en herleest weet niet van wie niet van waar voor even voelt ze zich verbonden ergens is een mens net zo eenzaam als zij…

dag, ben je daar weer, zei de vlinder tegen de  ontluikende bloem…

vergeeld papier het handschrift verbleekt armzalig rijk overblijfsel van geschreven gedachten…

in eeuwenoud onbestemd verlangen kruipen de trage uren razendsnel voorbij…

dromen over illusies die wonen in de wolken lopen over de weg die naar de wolken leidt dromen over de vrijheid daar hoog in de lucht de vrijheid waar we naar verlangen de vrijheid die vaak alleen in dromen lijkt te bestaan…

ze denkt aan volgende maand volgend jaar of later hoe en waar zal ze dan zijn zo zinloos dat denken maar toch zo sterk zo graag willen weten en toch liever niet weten berusting afgewisseld door onrust want hoe en waar zal ze dan zijn…

hij kijkt je aan zegt niets terug en kijkt weg hij wiegt heen en weer heen en weer heen en weer hij is in zijn wereld laat niemand toe zoveel kinderen zoals hij ze bouwen muren om zich heen wonen in hun wereld er mag niets veranderen alles moet blijven zoals het is alles moet hetzelfde zijn laat ze niet los ga met ze…

Het leven dat ik leid verkort misschien mijn levenstijd dat zal God wel weten Door mijn onmacht en mijn strijd wil ik vluchten in vergetelheid ook dat zal God wel weten Blijft over de onrust door de vraag wat of je met je leven doet En in de twijfel zit de troost misschien vindt God dat ik zo leven moet…

De prijzen zijn gestegen, dat is voor velen zuur. Ze kunnen minder kopen, veel is voor hen te duur. Ze kijken treurig naar het verdwijnen van hun zuurverdiende geld. Ze hadden meer willen kopen, maar dat wordt uitgesteld. Ze bekijken hun gespaarde centjes, die worden elke maand geteld. Daar hadden ze veel tijd voor nodig, ze zijn nu heel…

op de televisie kijken oude kinderogen hongerig in de knusse kamers van de welgedane verveling de kijkdichtheid was groot…

de gerafelde gaten in de oude jas vertellen een verhaal over kapotte dromen en een beschadigd leven te vaak opgelapt met loze beloften ooit was hij nieuw mooi en geliefd nu giert zijn eenzaamheid door de gaten neergesmeten op de voddenhoop zoekt de afgeleefde jas kleumend naar wat warmte bij de afgedankte trui en…

mijn hersenspinsels ze bezorgen me hoofdpijn pijnstillers erbij…

men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk helemaal niet goed maar je wilt het liever niet zeggen want je hebt geen zin om het allemaal uit te leggen men vraagt hoe gaat het je zegt goed hoor en je denkt het gaat eigenlijk slecht maar je wilt niet klagen want iedereen heeft zijn eigen portie…

ik wil niets meer doen ik ben te moe maar ik doe de dingen die ik doen moet dus ik doe...…

geluk is het moment van harmonie en tevredenheid het moment van begrip en tederheid geluk is het moment waarop je in evenwicht bent met jezelf en met iedereen om je heen geluk is het moment van blijdschap en hartelijkheid het moment van vriendschap en saamhorigheid geluk is het moment waarop je in vrede leeft…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…

Er waren eens twee konijntjes Die hadden overal pijntjes  In hun buik en poot O, we gaan vast dood Schoolziek, zei hun moeder fijntjes …

als je niet meer wilt weten wat ik voel en ik het niet meer zie zoals jij het ziet als je niet meer luistert naar wat ik vertel en ik niet meer wil horen wat je zegt als je wegloopt wanneer ik huil en ik je dan laat gaan als we nooit meer samen praten en we elkaar los moeten laten omdat het nooit meer is zoals het was en het…

opgesloten in de cirkel 'mijzelf-ik-mijn' gevecht met de angst…

de vakanties die ik als kind doorbracht in mijn geboortestad waren de fijnste vakanties die ik ooit heb gehad al heel ver van tevoren dacht ik er telkens aan of de trein wel zou rijden en of het toch wel door zou gaan het logeren bij opa en oma was een heel groot feest tijdens die heerlijke weken genoot ik het allermeest spelen met…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

Weinig geluiden Stille uren van de nacht Te veel gedachten…