Laat toch vallen
wat schier onmogelijk
wordt te dragen;
vat de moed
veeleisende moed
te dragen wat
gedragen moet
en vrieskou-
koude volharding eist
met twee voeten
in de aarde.…
In mijn eentje
op de late avond
die neigt nacht te worden
onststeek ik een kaars
en een sigaret
onthoofd ik een biertje
en mijn eenzaamheid
het kan me lichter wegen
juist terwijl
ik er met licht om treur.…
Het huis staat
en ik doe niet veel
na vijf uur niets
staat het huis
nog steeds stil,
ik zit en kijk
naar de muur
uit het raam -
een vogelzwerm passeert
ik ga er even voor staan.
De lucht is grijs,
de wereld zit potdicht
zelfs de wind houdt stil
in bedrukt kijkend licht.
Buiten
- is het anders
dan gewend
gezichten kijken anders
alsof…
Zacht, je lach
je rug is zacht
je schouder even aangeraakt
mijn voeten raken hard hout aan
ik pas niet
in je bed
mijn arm om jouw zachte middel
jouw zachte hoofd onder mijn kin
zeg maar niks en doe maar niets
probeer zo zacht te blijven, lig
en ik zal je voorzichtig bewaren…
Het was dinsdag
de vogels slaan zwart
op het paleis,
net als zondag
ook de boot strak rondvoer,
net als vandaag
de stad zich roert
en ik verdwijnen zal
naar thuis - waar? -
en niks legt zich erbij neer.
Rood stijgt de kathedraal
Gutenberg grijpt zijn
welverdiende bijbel
ik wals met alles in de stad
tot ik neerplof
dan, de stad danst voort…
Niet vaak schoon ik
mijn kamer -
Nu toevallig
toch en toen
vond ik je haar
een lange, blond
of bruin, dat zie ik niet
ik stuur je hem
met wat verwarde woorden
over 'het beste zo'
en een vertwijfeld koud matras.…