Gedreven door de wind
die achter me waait,
door de zon
die boven me schijnt,
en het water
dat onder me stroomt,
drijf ik naar de monding.
Die ligt daar alleen maar
en biedt toch duizenden richtingen
die ik op kan drijven.
Totdat
de wind gaat liggen,
het water stilstaat
en de zon ondergaat.…
De lucht is grijs.
Alles lijkt donker.
Maar de zon schijnt
dwars door de wolken heen.
Een straaltje bereikt mijn hart
en zegt:
"Zolang de zon schijnt zijn er kansen
kansen
om op te staan
verder te gaan
te genieten
ook al is het maar
van het feit
dat jij er bent
en dat de zon
altijd schijnt
ookal verstopt hij zich
af en toe even…
Dikwijls ver weg,
maar altijd dichtbij.
Er is hier wel niemand,
maar jij bent bij mij.
Je bent wel niet hier,
Maar toch om mij heen.
Al is er niemand bij je,
je bent nooit alleen.…
zonet
is
voorbij
niets meer aan
te doen
nu
is
één moment
een zeldzaam moment
hét moment
want
alleen nu
kan je inrichten
zoals jij
dat wilt
straks
is
nog niet
maar straks
komt wel
en
alleen nu
kun je naar
straks toeleven
want straks
is straks nu
leef
voor het moment
dit moment…