er staat een paard te suffen in de kou
zijn schoften zijn hoog maar ingezakt
het schijnt te dromen
misschien dient hij de koning van spanje
of knelt la reina castiza Isabel
haar zachte dijen om zijn rug
of dient hij trots een lansier met knevels
onder een zadeldek van goudgalon
en werpt hij fier met zijn hoeven het spaanse stof op
en ziet hij…
Wat stond ik vroeger met
open mond te kijken naar
De Paardenmolen.
Koetsen, een olifant met spiegels,
zwanen met enorme vleugels –
met een stuur in het midden.
Er was een wit paard en een zwart paard,
maar het enige wat ik werkelijk wilde
was er niet:
een vliegtuig waar je niet uit kon vallen,
dat na twee rondjes
zich van de molen losmaakte…
ik ben geen goede reiger
ik sta niet roerloos aan de oever
van een plas
de vissen mijden mij
de kikkers kijken wel uit
hoe hard mijn snavel ook is
ik kwets het zachte vlees
van mijn prooien niet
ik ben geen goede reiger…
Laten we verder kijken
dan de leugen lang is
Laten we zon en schaduw
als familie beschouwen
Laten we geen dubbelgangers
van elkaar zijn
Laten we mekaars naam vergeten
en de lach onthouden
Laten we traag reizen en elke
korrel zand bewonderen
Laten we de tuin omplooien tot
een wuivend korenveld
Laten we de woorden van elke dag…
Prins Laurent moet voor het hof verschijnen
Niet als beklaagde, maar om te getuigen
't Belgisch koningshuis valt haast in duigen
omdat het prinsje regeringsgeld hielp verdwijnen
en ondertussen weet vadertje staat
werkelijk van de prins geen kwaad…