HATSJEPSOET
netgedicht
Op bodem van de tijd, vonden gravers
een vrouw. Door jaartallen bewaakt
noch door oorlogen ingekleurd.
Onthoofd, haar lijf besmeurd, vervormd,
ontkend, uit boeken weggekrast, werd ze
wat ze was: vrouw, herhaald begin,
onderste steen die altijd boven komt.…