Sterrenstof .....
Het dakraam straalt licht
in deze donkere nacht
ik tel de sterren een
voor een en doe stil
een wens, onbereikbaar
maar toch grijp ik naar
die ene ster, stralend
knipoogt ze naar mij en
laat wat stof dwarrelen
langs ijzige zinnen,
letters ontdooien langzaam,
ik puzzel wat en vorm zo
maar wat kleine woordjes,
ik voel dat een zachte lach
mijn ogen bereikt, terwijl
een eenzame traan verdwaald
lijkt te zijn op mijn wang,
vind ik plots de grens van
pijn, tegelijkertijd zie ik
de spiegel van mijn leven,
zucht de barsten uit het
zicht en knipoog ietwat
verlegen terug naar die
ene ster, kijk nogmaals
in de spiegel en denk ja ...
Geplaatst in de categorie: emoties