Altijd zal ik van je houden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Zie ze liefhebben
een vlinder bemint haar bloem
diep is de liefde
Wanneer grijze lage wolken een sluier van verstilling in
dichtheid en uitgestrektheid vormen waarin een zon verborgen zit
In verschillende karaktereigenschappen en als een waas hangt over stad
en land gedurende geruime tijd tot zowaar sporen worden afgedrukt op stukje huid.…
Wij waren meteen thuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 er waren
altijd wel
vonkjes die
oversloegen
vlammetjes
die lieflijk
dansten op het
uitnodigend
ritme van blauw
gele warmte
zij vertelden
elkaar geen
verhalen maar
deelden hun
stralend comfort
wij schoven
wat dichter
naar elkaar
communiceerden
met handen en ogen
waar woorden
tekort schoten
omdat nieuwe
opwindende energie…
Potlood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 het grijze potlood heeft
een eigen wil gekregen
om sterren te tekenen
boven kale verlatenheid
in een land zonder horizon
gelokaliseerd zonder kleur
en niemand die de liefde proeft
in de wonden van het oude grijs…
Papier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 er bewegen mensen
in de geschilderde stad
het papier wacht geduldig
op een nieuwe streek
van de verdwaalde kwast
naast een onbekend bed
en groene bossen schaamte
onder een strak gestreken lucht
beamen in dat stille verdriet
tranen die de verf verdunnen…
Uit Zweden
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 17 En wederom moeten wij, dappere dodo's der zwijgende meerderheid, wachten tot het de heer D. behaagt om zijn schare te voorzien van zijn snedige sonnet...
____________________________________
Ik vind het voor ons lezers toch
wat sneu
Er valt veel af te dingen op
die Klein
Een punt of tien, voor mijn part
een dozijn
Vanavond in het zwaarbewaakt…
O's nimfenavontuur
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 24 Rond het middernachtelijk uur
Strandden zij op het azuur
Te donker zonder maanlichtvuur
Bij 't eiland buiten grens en tijd
Van jeugdigheid in levensduur
Van 't eeuwig elyzees elixer
In Circe's magisch receptuur
Onwetend van oneindigheid
Zij, godin en kruidenmengster
Schalks, bevallig qua postuur
Troont O mee naar haar rotspaleis…
Mediterraan licht grijs
netgedicht
4.5 met 26 stemmen 18 Snel hebben
Je ogen zich
alle tinten blauw
aangemeten die
zij vonden in het
zee spel van het
prettig warme water
waar ook in het
diepste zwart de
felste emoties
contrasteerden
in subtropische
schakeringen
speelden zon
en schaduw
wisselingen op
je snel bruinende
huid waar zachte
markant ingetogen
lichte lijnen de
reikwijdte van…
wat was blijft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8 als de nacht valt
kijk ik omhoog
zie hoe de hemel lacht
naar ons hier beneden
ieder lichtpuntje
fluistert zacht
wat eens was
zal altijd blijven
aan de overkant van tijd
gekleurd door herinnering
zweeft elke dag boven ons
de echo van jouw liefde…
DOLEN EN STEE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 4 Het meisje groeit op
in een nomadengezin
toeft enige maanden
op weiden in een dal
waar geit en schaap rustig grazen
hun genoegens beleven
mensen en dieren vertrekken
gaan langs lange wegen
over heuvels en vlaktes
naar een ander verblijf
voor korte tijd
tijdens de zwerftochten
raapt het kind soms
wat mooie stenen
of bevallige…
Fragment
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8 Brokstukken van de vorige dag
leggen stil her en der verspreid getuigenis af
van wat nu open veld is
Het jongetje verschijnt tussen stoffige stenen
alsof hij hier niet vaker is geweest -
en zoekt naar wat niet meer is
Zijn gebreide slobbertrui voedt het vermoeden
van een eerdere drager, die wat ouder is dan hij
met z’n veel te grote…
[ Te koop op de markt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2 Te koop op de markt:
hersentransplantaten met --
herinneringen.…
het woord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 het woord
bezig van deze
wereld te verdwijnen
schijnbaar dood
in winterslaap
hapt in duisternis
naar adem
verbinding verbroken
het woord
valt in stukken
uiteen in scherven
gebroken
op onverlichte
plek in hoofden
betekenis verloren
het woord
opgesloten
bijna vergeten
vrede! rammelt
aan de poorten…
Penseel
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 37 het penseel ontmoet
een nieuw palet
van blauwe lichte kleuren
in iedere druppel hemelwater
waar warme liefde
haar heldere
momentum heeft
het lichaam schuilend
in vertrouwde emoties
het dunne schilderspenseel
streelt zacht papier
ze schildert regen
omdat het regent…
BOERENSLIMHEID
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 Een verliefde knaap uit Westerwolde, een boerenzoontje,
doet zijn rugzak open en zegt op 'n sympathiek toontje
"Héél leuk om kennis te maken, meneer !
Ik heb iets mee voor u ... een schorseneer,
en voor uw vrouw een savooi en voor uw dochter een boontje !" ...…
[ Bij de opkoper ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9 Bij de opkoper
schrijf ik levensverhalen --
van de inboedels.…
jouw jaardag - van harte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 12 jouw jaardag
ziet terug op wat was
kijkt vooruit ook
naar wat komen mag
gehoopt of verwacht
jouw jaardag
reflecteert hoogtepunten
naast lessen ook
van verlies en tegenslag
die daarbij horen
jouw jaardag
is het feest vieren
van groeien en leren
wie jij bent en doet
voor de mensen om jou heen
jouw jaardag
is een dag van samenzijn…
Levend willen hemelen
netgedicht
1.6 met 482 stemmen 50 ik zag super
lange slanke
vingers gretig
graaiend in de
letterbak naar
het ultieme
sluitstuk word
zij wilden
hun beeld
een magische
uitstraling
toedichten
met een
unieke vondst
als nieuw
waarmee een
wereld wordt
ontsloten die
lang alleen
droomde van
een bestaan
met een glorieus
begin in een
universum vol
zelfbedachte…
EEN VIJFDE MEI
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 21 Al bijna tachtig jaar geen oorlog meer
Een goede reden om te vendelzwaaien
De wimpels waaien zachtjes heen en weer
De zon schijnt en de vreugdevuren laaien
Al bijna tachtig jaar geen bommen meer
Sirenes, kelders om te bivakkeren
Dank Tommy, Redtail, Yank en Poolse Beer
Iwan en Aussi voor het vijand weren
Al bijna tachtig jaar voorbijgegaan…
Ode aan de moeder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 26 Vrijwel volledig verdreven uit de verste vezels van haar lichaam
haar gelaat een ernstig gekerfd vensterraam
bijna afgestorven
van geluk
koestert
onder het wollen gebint
de moeder haar kleinood als een meer dan kostbaar kind.
Kwetsbaarheid baart tederheid.
Laten we stil zijn.…
1001 Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 32 Al genietend groeien de dromen als bloemen
en leven de menselijke fantasieën
koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn
tot 's avonds de maan samen met sterren
de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek.
En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel
en maakt de dagen tot een feest vol muziek
samen met jou wordt het leven een dans…