De laatste dagen
al van in mijn dromentijd
heb ik met mijn handen
mogen raken aan
jouw wonder tovertalen
en later als ik ouder werd
en zelf vertellen mocht
heb je ook de witte rijst
over mijn pad gestrooid
wat bitter klinkt en
breekt je zachte stem
een beetje meer per dag
want de laatste jaren
hebben je traag vermaakt
en het mooie klatergoud
werd helemaal uitgeloogd
maar wat er overblijft
dat hoeft geen wrevel
want die groene velden
van het eerste ogenblik
dragen tere bloesems
naar het avondland
ik weet het van de pijn
om het trager worden
en het vage zoeken
naar de overkant
ik ken ook dat schrijnen
als mijn dorre bladeren
grijs verschrompelen
tot enkel nog de stilte rest
Geplaatst in de categorie: ouders