Paasgebed
Ik wacht de handen gevouwen,
tot U mij zegt te gaan,
behoorde ik tot uw getrouwen,
deelde ik reeds uw bestaan.
Voor deze barre wereld, bid ik,
hoewel, tegen beter weten in,
voor iedere enge slechterik,
is er toch weer een nieuw begin.
Mijn God, heeft U ons verlaten,
uit het grootste eigenbelang?
Of heeft U in een onbewaakt moment
een straf voor al die onverlaten?
Stopt U oorlogen met aandrang,
door onze gebeden, misschien, permanent?
Geplaatst in de categorie: religie
Zeer innig gedicht is dit, bijna een gebed voorwaar.