Netgedichten

netgedicht (nr. 82.901):

De stille trom

ik wil de dood
ontlopen want ik
ben gaan dromen
heb al vroeg contact
gemaakt met alles
om mij heen

voelde aan
de aarde en zij
warmde terug
aaide stenen
die spraken elkaar
achter mijn rug

wuifde naar
wolken en
vlaagde met de
wind had ontzag
voor zwaar onweer
het donderde zo hard

ik leefde in
mijn dromen
voelde al als kind
waar de grijze van
het noodlot school
die iedereen vindt

en toch met alles
om me heen dat
dromend leefde
wist ik dat hij me
niet zou vinden
ik was nooit alleen

het noodlot geeft
zijn ijskoude hand
vraagt of ik mee wil
gaan maar alles keek
om ik was vertrokken
met de stille trom