Nu
Vandaag draag ik je
naar het zacht geurend gras
Omringd door het neuriënd geklater
van zwoel stromend water
vol van al, dat ons te goede was
Vandaag behaag ik je
tijdens het tortelen der duiven
Bij het zingen van de wind
dat speels de kragen vindt
en het ruisend riet doet wuiven
Vandaag vraag ik je
Laten wij alleen samen zijn
Geef de dagen terug aan morgen
en houdt gisteren strak verborgen
ver verstoken van verdriet en pijn
Geplaatst in de categorie: tijd
Anders kun je dit niet zo mooi schrijven, er staat geen woord te veel.
Het geeft me troost. Dankjewel.
die waarschijnlijk voor mij onbereikbaar zou blijven.
Na het gebruiken van jouw gedicht is dat tot een ommekeer gekomen.
Paul bedankt!
zwevend gelezen
Zie beelden voor me.
Ik wilde in deze nacht nog wel vakkundig daarop reageren, maar kon het niet terugvinden.
P.T. kan mij desgewenst op mijn e-mail adres contacteren voor vakkundige, bruikbare tips.