waken
uit doelloos duister opgestaan
de stijfheid weggetrokken door een buigzaam,
vroeg begin
het levenloze licht verrijkt naar meer
dan fletse beelden
weelderig begint de dag
mijn slappe buik verdraagt de trage stoelgang
van de eerste vaste norm
een arrogant geworden dichter
is in vorm; hij schrijft de daagse zaken af
ik schrijf en blijf mezelf
mijn haren reeds geordend
naar de belijning van vandaag
en verder ben ik graag
het duivelsei dat schikt
haar liefde in haar voortgang wikt
en strijd heel zwaar laat wegen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=waken
Schrijver: switi lobi, 22 januari 2019
Geplaatst in de categorie: filosofie