Boom
Dank voor de schaduw die je bood
De sterkte van je bemoste schors
Waaromheen onze armen
Steunpilaar
Je blad zuchtte mee met ons
Vogelnesten droeg je
Aan je takken hing onze schommel
Bliksem en ziekte bleven je bespaard
Je viel niet ten prooi aan ontbossing
Bijl en kettingzaag velden wel verwanten
Die dienst deden als haardblok en boot
Kruishout, huis, meubel, pulp, sculptuur
Wieg en kist voor na de dood
Elke herfst sterft je blad en iedere lente
Herrijst het; een magische resurrectie
Niet alleen in sprookjes spreek je maar
Ook tot hem die zich voor je opent
Fameus om je jaarringen ben je, reus,
Diep geworteld ben je benijdenswaardig
Voor de wankele, tragische, menselijke
Wezens die dichters soms zijn
Boom, hoge, heilige boom, je verdient onze
Affectie als geen ander en je hebt recht op
Een zoveelste loflied, je reikt naar de hemel
Zoals ook wij tot in eeuwigheid reiken
Ik omhels je met geheel mijn hart, geheel mijn
Ziel en geheel mijn verstand tot aflijvigheid
Ons scheidt
... Foto Kevin Osepa die ik graag de VK Publieksprijs had gegund ...
Schrijver: Anneke Haasnoot, 15 april 2018Geplaatst in de categorie: literatuur