liefdesgift
in haar vorstkoude handen draagt ze
een warme jas
ze geeft hem aan degene die hem past
en legt zachte woorden in haar mond, ze wast
daarmee het schuldgevoel
dat doelloos rond haar slapen doolt
in de haard verkoolt het laatste hout
en haar laatstgeboren kind
krult zijdelings in slaap
buiten giert de wind de dag tot natte flarden
maar haar jas
haar warme jas
sluit naadloos aan op al haar stille wensen
en de liefde, die er altijd was
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=liefdesgift
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 13 januari 2018
Geplaatst in de categorie: psychologie