Wentelen in weemoed
Ik loop graag door een herfstig bos,
zo in de avond schemer
met een tapijt rood bruin
en af en toe een glansje geel.
De geur van rottend, dorrend blad,
geluid gedempt door druilerig gedriezel
het zicht beperkt
door vlaagjes flarden mist.
De zomer weer voorbij,
het einde van de herfst nabij,
die kondigt winter aan,
en eindigheid van het bestaan.
«Dust to dust
and ashes to ashes *»
zo mijmer ik dan vaak
en wentel me in weemoed.
... « Dust to dust, ashes to ashes » : van stof zijt gij en tot stof zult gij weder keren ...
Schrijver: Lisa Leyten, 24 november 2016Geplaatst in de categorie: jaargetijden