Strand
De golven branden grauwend groen
vergeten leven aan mijn schoen
Tegen het waaiend zilten zand
bescherm ik ogen met mijn hand
Wolken scheuren op tot flarden
ik voel mijn huid tot eelt verharden
De zon breekt zacht in kleine stukken
die lachend aan mijn kleding rukken
De horizon verdwijnt in water
water van eens, water van later
dat nu onder mijn voeten vloeit
en als de storm straks brullend loeit
Dan mag ik naar de overkant
naar 't oude nieuwe moederland
Het strand
Inzender: joop van santen, 16 maart 2002
Geplaatst in de categorie: natuur
Prachtig.