ritueel
zoals ik elke ochtend bij het roeren van de pap
door ‘t raam naar buiten kijk waar een tijdloos
bewegend schilderij van wonderlijke luchten
mij dompelt in donzig wit en blauw en grijs
zoals ik de eerste geluiden om me heen beluister
waar de stilte nog alle ruimte heeft, het licht nog
teer en schuchter, de prille dag onaangeroerd
nog ongevuld met mijn gedachten speelt
zo tasten mijn ogen ook bij het nachtelijk uur
de sterrenhemel af of er in het duister iets of
iemand óns ontwaart en de woelige wereld
waarin wij leven van vrede dromen laat
.
Geplaatst in de categorie: tijd
Mooi gedicht.
Zelfs in het nachtelijk uur kan de sterrenhemel bekoren.
Een mooi gedicht Bert.