Jonge sla (II)
Op een zonnige dag in april,
een dichterskring komt bijeen,
de kroppen moeten de grond nog in,
wordt "Jonge sla" voorgedragen,
"vol met stijlfiguren",
hoor ik de spreker
er passioneel over uitweiden,
"slechts twee zinnen
en wat een dramatiek!".
Ook ik, geef het toe,
ben snoeihard, als het moet,
het hele jaar door
vaak buitengewoon bot,
maar zo lang stil staan
bij een gedicht van Kopland,
geschreven in een vloek en een zucht,
doe dat mij niet aan,
dan schiet ik vol, ga ik kapot!
Geplaatst in de categorie: literatuur