Als vogellijnen
ik roep de vogels mijn lief
vol nijver en egard
zoeken ze een heem in de gaard
welluidend, of verwonderlijk stil
vertoeven ze er vol appetijt
toch zo broos, in kwetsbaarheid
zoals ook wij mijn lief
twisten met de tegenwind
tuimelen, rondgaan in het labyrint
als de nacht het donker legt
over de takken van de linden
zal de uil er zijn plaats vinden
waar hij met zijn wendbare kop
gespitst en muisstil kan turen
in spaarzame, waardevolle uren
zoals ook wij mijn lief
twisten met de kostbare tijd
die in rap tempo voorbij glijdt
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 21 april 2013
Geplaatst in de categorie: tijd