Tonen zetten op je ranke lijf
Geconcentreerd, bloed serieus sta je erbij, lang, slank, beheerst met ingehouden adem.
En ik zet de tonen op je lijf met flinke halen, zwieren, sla ik mijn kwast tegen het tere doek.
En jij wacht af als een halm een aar als staand riet sta je daar.
Mijn klodders raken je zachte huid je rilt en wuift, een decor van gebroken wit lijnt je lijf nog beter uit.
Strepen raken borsten, vlekken spatten op een warme dij.
En ik creëer als een voyeur volg je lijnen en uit mij ontspruit meer dan jij en ik samen zijn.
Een akker vol golvend graan.
Een schip vol specerijen.
Een in de woestijnnacht reizende karavaan, met sterren als decor.
Een toon gezet vormt zacht je oor.
Blijf, ik fluister blijf, met tonen zet ik je ranke lijf.
... Tijdens het schilderen, kwam dit mijn hoofd binnen waaien. Een zachte windvlaag van open raam naar deur wist ik te vangen. ...
Zie ook: http://gewooneendaginhetlevenvan.blogspot.nl/
Schrijver: Bostok, 11 januari 2013
Geplaatst in de categorie: schilderkunst
beeldend beschilderd.