Schilderde heimwee
Schilderde mij af als witte man op zwarte berg
liet mij voorbij glijden over regenboog
vol kleuren rijden
verfde mij zorgvuldig als groteske dwerg
op groene heuvels naar beneden
naast de spiegelgalerij
schilderde mij terug in dure, fatsoenlijke kleren
tussen rijke meneren in hele chique wijk
liet mij voorbij flaneren
voor vergeten schilderijen
tijdens vorige levens, voorgaande relaties
stuk gelopen huwelijken
verkeerd begrepen vriendschappen
nooit uitgekomen dromen
mijn lijf een beeltenis
liet mij laag overvliegen
als blanke schavuit
hart op de tong, flapuit
probeerde mij te imponeren
zonder liefde te bekeren
in lethargische leegte en onbeleefdheid
schilderde heimwee, tekende mij
voor het eerst zonder hart op straat
in zoete vakantieherinneringen
woorden voor de ernst gehoord
signeerden onze betekenisloze liefde
achter dikke verweerde muren
stuk gelezen boeken
met hoge doorkijk ramen
onder het half gesloopte dak
van een oude suikerfabriek
in een boerenland vol dromen
viel het maanlicht door
gebroken glazen ruiten
zag ik de schaduw van onze liefdesschat
die eerste nacht toen onze onschuld
werd vermoord
schilderde heimwee mijn geheugen.
Zie ook: http://mobar-schilderwerk.blogspot.com/
Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 4 maart 2012
Geplaatst in de categorie: individu