als een huis
nog in verzonken rust gehuld schuif
ik de gordijnen geruisloos open
begroet het licht dat geduldig wacht
tot ik het stilletjes binnenlaat
en ook de merel voor het begroeide
raam zeg ik zwijgend gedag
terwijl de kamer zich vult met hoe ik
vaker zou willen zijn
als een huis waar ‘t licht zich nestelt
ja vrijuit naar binnen en buiten zingt
Geplaatst in de categorie: emoties