blauwe periode
jij zegt
“je hebt de ogen van Picasso
ik zal je tekenen
met gekruiste armen”
ik weet wat ik zie
en wat bij de leegte hoort
je hoeft de regen niet uit te vegen
in elke lijn van mijn hoofd
jij vraagt dan
waarom ik de druppels dragen wil
het verdriet, onverwisselbaar
zoals jij en ik
ik antwoord
“ik geef je eerlijke uren
maar durf niet te vragen
of je uit mijn woorden
ook zonnebloemen vouwt”
van Gogh
ligt op mijn lippen
tot ver na de nacht
Geplaatst in de categorie: psychologie