Volbloed
De winterkim haalt haar
– zoals men met vliegers doet -
onder grote voorzichtigheid binnen
Nog dansen de schaduwkegels
over het zandloze strand
tot ze achter de stammen wegsterven
Het oude land geeft de stralen door
aan het teruggewonnen prille polderland
dat achter de dijk rijpt in de tijd
Water sluimert in de laatste winterstand
de eerste zomerzeilen ontwaken
veraf en onzichtbaar nog
Het licht tovert vaag avondrood
legt zo mijn hart en bijval bloot.
Geplaatst in de categorie: landschap