Ma bien-aimée roos
om een huisje deur
zag ik witte liefde in jouw ogen
en het groeide binnenin ons
enthousiast
jij liet me dansen en glimlachen
bij dageraad en bij nacht
tot daar het einde kwam
eens te meer drukt afscheid
laat stilte achter in ’t hart en oog
en achter mijn deur
om te bewegen
over twee provincies
binnen en buiten
wat de natuur repeteert
als de ochtend komt
liefde is waar ik thuishoor
hoe mooi, blootsvoets en zuiver
zet ik mijn deur open
ma bien-aimée roos
anders ben ik niets
draag jou terug over de drempel
mijn deur staat altijd open
zodat zonnestralen elkaar kunnen vinden
om het hart van jou en mij
dag na dag na dag
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/
Schrijver: Quicksilver, 22 juli 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Een mooi gedicht waarin zonnestralen elkander kunnen vinden, in -en voor elkaar.
Thuis waar liefde woont...mooi.