van guitenstreken tot kunstgenieter
verras me
als je danst met woorden
de leegte inneemt van mijn stem
ochtendwind begint te walsen
voorbijgaan niet langer meer telt
ik zal je wijzen met kleine streken
waar je in me wonen kan, spiegelschrift
uit schaduw halen, doorgegraven
in een anagram
slaap met me
in' t verdere naakt, poëtisch en in volle klank
tot ik gewichtloos lichtgezouten
met jouw zinnen samenrank
verras me in lavendelinkt
langs de loomheid, lichtgevlekt
waar wij hoog tot waarheid stijgen
voorgedragen en onbedekt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 9 juni 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Ongedwongen zweef ik mee in de letters die de dichter koos
Heel verrassend mooi.