Dat het ooit voorbij zou gaan
ze ziet zichzelf weer in de schouwburg
op vaders arm, de drukte, het geroezemoes
weer thuis strijkt moeder stil wat kleren
één koffertje maar, alleen voor haar?
nee, wij komen later schat, ga nu maar
er kwam niemand, ze was alleen
en wist niet beter dan
dat het ooit voorbij zou gaan
hij ziet zichzelf weer in de lange rij
een jochie nog, en hoort weer elk woord
dat zijn vader zei
jongen, smeer ‘m als je kan, doe ‘t voor mij
we zien elkaar later, toe ga nu maar
hij had gewacht op later, bleef alleen
en wist niet beter dan
dat het ooit voorbij zou gaan
nu, zoveel jaren later brandt nog steeds
de pijn van het verlaten zijn
de loden lucht draagt maan noch ster
alleen het donker fluistert
dat het nooit voorbij zal gaan
Geplaatst in de categorie: oorlog