Aangelegen
het is als het verbloemde
sjansen
van dichters
een tonen om het tonen
in tonen
die blijven soms hangen
op zekere hoogte
in zich gekeerd
met schroom die geen handreiking doet
zo gaan onze paden
zijdelings samen
en wijken uiteen
waar het woud dichter wordt
er wordt
zoveel geboomd en
ook nog geschreven
het ontvangen
vaak niet meer beleefd
noch het geven
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid