stervende paraplu
we waren op weg naar de film
harde wind en regen sloegen
tegen de ruit, jij stond al op het
witte doek, je zakdoek nat van
het beslagen zijraam en kijk nou..
voor ons kantelde een zwarte paraplu
sprong even op en viel dan weer neer
de baleinen staken als gebroken benen
door het doek heen, ze kermde zonder
te bloeden, klapte tegen een hoge muur
en bleef roerloos liggen in het lome licht
was het een zij..
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/riegpoezie/
Schrijver: Rieg, 4 februari 2009
Geplaatst in de categorie: film