Typisch jij
meid heb je het niet koud
in dat flodderding,
hier, trek mijn vest aan
ik ben als onkruid
dat vergaat zomaar niet
typisch jij,
met je prachtige handen
waarin levensjaren liggen
die ik in streepjescode lees
ik kruip in je vest
voel me warm en geborgen
en jij vertelt van vroeger
zoals je steeds vaker doet
ik hou van jou, je golvend grijs
het ruitjesschrift in je gezicht
dat luchtige lachje wanneer je zegt
ik ben als onkruid
dat vergaat zomaar niet
Geplaatst in de categorie: liefde