Panopticum
Het oog dat alles ziet
Elke blik, zucht of schreeuw,
Is eindelijk onder de mensen
Elke streling of nare trek
Elke trilling van de huid
Het goudstof van uw wensen
Pure data voor een
Zwerm van slimme bots,
Wervelend om onze lijven
Als in een koker geschoven
Is er geen ontkomen aan
Dit grote schrijven
Als maden snuffelen zij
Aan het roze vlees
Van onze gedachten
Nemen hapjes van
Ons blanke vel
En ons diepe smachten
En nu deze wikkel
Van het intieme
Secuur wordt afgegraasd
De schaamte wordt
Verorberd door eenieder
Die het onze smaakt
Komt opzetten als een
Stomp in de maag
De blankheid van mijn schedel
Geplaatst in de categorie: lichaam