" Ergens "
De inhalige stad lacht in z'n vuist,
werpt de dagelijkse residuen af,
de gieren vluchten in hun klucht,
een uittocht gelijk een intrede kruist
voor hen die het geluk willen beproeven
en de stank van welvaart rondwaart
als fata morgana in de verschraalde lucht
een illusionair visioen beslaat
wat maakt tot een gedwongen hel
onuitgesproken in een vloek, toch
een waardigheid bewaard.
Verbeeld in vensters de verbeelding tart
zonder ethische schroom in pixels verteld
van een willekerige vuilnisbelt, die
dichterbij lijkt dan vermoedt, wordt
de zeepbel van ons bestaan uiteengespat.
Langs de meetlat van ons rustig leven gemeten
gespiegeld in hun ogen niet genoeg gekweld,
de ware diepgang onvoldoende ingeschat,
om de broekriem nog strakker aan te snoeren
waaruit de rek reeds lang is verdwenen.
Kan de tsunami van werelds overvloed
de schijn niet verbergen en
is ziel gedoemd tot snoeien,
in de hoop dat op elke belt
weer bloemen zullen bloeien en
nieuwe anoniemen aan blijft trekken
in een onafzienbare stoet
door de verwachting van het bloed.
Waar de evolutie heeft verzuimd
een rechtvaardige finishlijn
te trekken, zijn we gemakkelijk vergeten
uit welke gevulde ruif we mogen eten.
Geplaatst in de categorie: wereld
veel onrecht.