hoop
het spookschip genaamd de wereld
zeilt door zwarte oneindigheid
kapiteins oreren op de brug
dol ijlend van koorts naar meer
machthebbers in witte verblijven
overvol narrenschip vol hongerigen
naar brood en een menswaardig bestaan
droeve broosheid van stervende kinderen
klauwend in het ruim tussen de ratten
stervend in stinkende walmen van verderf
‘t uitzicht op de sterren is beneveld
mensen denken de schepper te evenaren
reiken babylonisch hoogmoedig ten hemel
het schip raast in een waas van vervuiling
een onzekere toekomst tegemoet
de wonderen zijn de wereld nog niet uit
er fonkelen vele lichtjes van liefde
men stamelt ook woorden van geluk
muziek klinkt voor wie het horen wil
en in een schaam’le stal
werd eens een kind geboren
(naar jeroen bosch)
Geplaatst in de categorie: maatschappij