Netgedichten

netgedicht (nr. 12.903):

Vleesetend plantje

Vertederd verliefd dwalend
Langs een dichtgeslibd vennetje
In het prachtige Drentse morgenlicht
Wees je mij het vleesetende plantje

Mijn vlees heb je nooit gegeten
Maar mijn ziel wel leeggezogen
Ik had het nooit kunnen weten
Had ik mij toen maar over je gebogen

De hete stralen van de zon
Natuur een zoen en je prachtige ogen
Mochten uiteindelijk niet baten
Ik werd vergeten en voorgoed alleen gelaten

Ja later moest je mij niet meer
Jij hebt me voorgoed verlaten
Maar dat enig stukje natuur
Heeft mij nooit meer los gelaten