zoals je komt en gaat
je legt het afscheid opgerold in handen
om ’t niet te groot te maken onder ogen
scherpe kantjes ingepakt – zo gaat het best
alle wegwijzers in dezelfde richting
maar jij kiest als altijd voor je eigen weg
de rollen wegen zwaar maar ongeopend
het voelt of je nog heel even blijven zult
al weet ik wel beter, je ziel vertrok allang
de strikken in ’t bindlint trekken strak
nu wij ieder aan een kant ons tegenhouden
het weefsel wat losschiet tussen je vingers
je trekt de draad met je mee richting nooit
in gedachten al voorbij de horizon gelopen
zoals je komt en gaat in mijn leven
het mooiste vaarwel is nog niet geweest
Geplaatst in de categorie: afscheid