98 resultaten.
Hardhorig
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.545 Als ik mijn oren spits
kan ik horen hoe
de koelkast bromt
en de wind aan de deur klopt
Maar stemmen van mensen
die dringen tegenwoordig
niet zo goed meer door
Ik span me in
om goed te luisteren
dat wel
Maar als het me niet bevalt
doe ik met opzet
alsof ik het niet hoor
Met een uitgestreken gezicht
------------------------------…
Flirt
gedicht
3.0 met 25 stemmen 5.513 Zoals ik woorden nodig heb
had jij jezelf. Je lach zei
ik weet van wanten
en: laten we samen op weg naar
de horizon of zoeken naar bessen of
zomaar iets tegenkomen
en dat samen gevonden hebben.
(The sky is the limit, trachtte mijn lach)
En je hand toen ik in het donkerder
begon over kou en jij nog warmer
en warmere dingen wist en ik…
De kruik
gedicht
2.0 met 29 stemmen 10.168 - Voor Agnès -
Jezelf zo schikkend als was ik een bad,
hoofd onder kin, rug langs mijn buik
spoel je aan in zilver en kwik.
Lig nu stil. Langzaam laat ik het water
lopen. De kruik kleedt je uit
in het helderste wit. Je hals van email,
je schouder die schatert van licht.
Sluit je de ogen, je haar wordt een wier.
Vind ik een vorm voor water…
Signalement van het lijf
gedicht
2.0 met 24 stemmen 10.974 Berispt mijn hekel aan geografie
met blauwe meanders, zeeëngtes,
havensteden op mijn benen. Herhaalt
in ademnood rampzalige tentamens
economie. Beheerst tal van richtingen.
Inzichten in ruimte, tijd in weefsels
uitgespreid. Sprint windingen. Zet
verdichtingen uiteen. Zucht
pneumatisch. Verdeelt hydraulisch
lust. Trekt zich lauter mechanisch…
Niet ongelijk
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.466 Niet ongelijk is de lijn van je ogen
aan de lijnen van meeuwen of vooral die van visdiefjes
Toeval? Een romantisch bewijs voor één Schepper?
Ik weet niet. Wel weet ik dat je ogen al lang weer
ver weg zijn gevlogen. Zonder spoor of contact
zomin als de kiekendieven of de langzaam maar zekere tochten
van spitsgevleugelde valken iets te maken hebben…
Ouder
gedicht
3.0 met 36 stemmen 9.264 ik had gedacht
dat ik ooit ouder worden zou
zoals de boom
in onze achtertuin
gewoon bebladerd blijven
alleen een beetje
knokig zijn
en wat verstijven
de groeven op mijn bast
als fraaie levenslijnen
die mijn rijpe schoonheid
slechts subtiel verfijnen
het gaat heel anders
weet ik nu
ik zie verwonderd
al mijn lijnen
groeven, plooien…
Cocon
gedicht
2.0 met 42 stemmen 15.039 Waarom noem ik het bottending lichaam?
Omdat het nog verschijnt. Ander goed,
zachtere have liet de ribbenkraam
als het licht dat tussen het zwaarder staande roet
ontsnapt bij waar branden. Wat er blijven
zijn spikkels, stof dat warrend wolk moet worden,
vlokkenpilaar die in de wind zal stijven,
groevend nog de lucht die mij omgordde,
krassend…
Adem jou
gedicht
3.0 met 14 stemmen 5.775 Naast jou in mijn gedachten.
Schuif naar je toe
verwarm mijn buik aan jou
mijn buik ademt je kalmte in.
Soms doen we andersom.
Je handoplegging brengt me
naar de aarde waar men slapen kan.
Jij weet dit niet.
Ik ben de wakkere.
Jij slaapt.
-------------------------------------
uit: 'Verliefd verloofd getrouwd,
gedichten voor geliefden…
Een ogenblik, een man slaapt
gedicht
2.0 met 26 stemmen 7.892 Het opstaan, het baden en voortdurend
het gaan van jou. Het is laat
en ik zeg dat ik plaats maak,
er is geen tijd om te rekken
als tijd. Met lange nagels
kras ik zigzag over de lakens
en een ooglid trilt. Er is een ogenblik.
De man ontwaakt. Hoe val ik
in het licht? Je draait me in de leegte
van een bed. Terwijl: binnen de…
Het hoofd, een benen doos
gedicht
3.0 met 33 stemmen 16.154 Het hoofd, een benen doos
waarin wat wij zien als
het hoogste, kroon
op de schepping: hersens
het uitgespogen kauwsel
van de goden, de schedel
kwispedoor, waarin
een grijze kauwgom of
stinkende pruim
---------------------------------------------------
uit: Van cadmium lekken de bossen, 2002…
Voor het vergeten
gedicht
4.0 met 7 stemmen 7.945 Zolang we niets vergeten, gaat niets verloren.
Laten we dus vergeten, maar alleen
zoals we door te praten iets uiterst traag kunnen laten verdwijnen - daar,
zie je het, zie je het nog nauwelijks, tegen de zon in?
Zolang we niet vergeten dat iets van ons niets verloren mag gaan, eindelijk -
zoals er een zwijgen bestaat dat tegelijk een vorm…
Door het stof
gedicht
3.0 met 15 stemmen 8.034 ik stuif melig door de gangen
die vandaag nog zijn behangen
met wat schamele restjes jou
fladder een stofdoek langs gedachten
aan de afgelopen nachten, nog ver
voor je vertrekken zou
nooit eerder was je deelbaar
zo weergaloos ongrijpbaar
als in het stof dat nu verwaait
dromerig verschoon ik de lakens
verzet met liefde enkele bakens…
Toen ik een kleine jongen was
gedicht
3.0 met 79 stemmen 18.114 Toen ik een kleine jongen was
ging ik 's avonds liggen tussen de koude lakens.
Mijn bed was groot en wijd als de wereldzee,
daar lag ik lekker als een opgerolde slak.
Maar later werd mijn lichaam groter en harder,
en wanneer ik nu mijn benen strek
dan slaat mijn harde hoofd tegen de planken.
O, ja wanneer je groter wordt
stoot je je hoofd tegen…
Biografie
gedicht
3.0 met 39 stemmen 14.285 Het lichaam is een eenzaam ding
met plasma, beendermerg en smeer
en kleine holtes vol geheim
en drie, vier klieren voor plezier.
Het kreeg twee handen voor iets liefs,
maar zelfs twee handen zijn alleen
gehoorzaam aan het protocol
van een of ander kolderdier.
Een koningsvaren heeft nooit last
van blinde onderdanigheid,
maar halzen willen…
Oude mannen in korte broeken
gedicht
3.0 met 20 stemmen 11.340 Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij,
hun seizoen is een apart seizoen.
Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok,
ze gaan met een reserve aan kracht
begonnen in de de winters van hun jeugd.
En als ze stilstaan om naar iets te kijken
staan ze zonder beven stil;
de zon maakt van hun oude, montere, blote benen
iets bijzonders als een pose…
Vogels 2
gedicht
3.0 met 33 stemmen 13.218 Er spartelen vogeltjes in
het blauw van je ogen
geen twee dezelfde
Ik roep ze
ik lok ze
probeer ze te pakken
tevergeefs
Ik zoek wat veren
dons een snaveltje
pootjes een staart
bouw daarvan een vogeltje
Bijna
-----------------------------------------
uit: 'Het depressionisme', 1988.…
Vooruitlopend op een gebroken tak
gedicht
2.0 met 37 stemmen 10.664 Vooruitlopend op een gebroken tak
het plotseling laten vallen
dat in mijn arm huist
en dan een glas bereikt
alsof het lukt.
-------------------
uit: 'Tirade 2002'.…
Ballade van de traagheid
gedicht
2.0 met 31 stemmen 14.172 ik hou van de traagheid van liggen in gras, als een vorst:
ik, uitkijkend over mijn aanhangers,
mijn ledematen, zeggend tot mijn linkerarm:
jij daar, breng mijn hand eens voor
mijn mond, dat ik geeuw, in orde,
ga maar weer liggen, goed zo,
tucht moet ik hier hebben.
ik hou van de traagheid van zijn,
zen, zegt men in het oosten, ik geloof dat…
De ster
gedicht
2.0 met 57 stemmen 15.989 De ster strijdt moedig tegen 't vet,
dat haar contracten bibberig besluipt
en zachtjes naar haar lieve konen kruipt.
Zij houdt dieet en gaat naar bed.
Duur is de roem, eet zij het eraan af?
De mensheid roept: 'O kijk, daar staat ze.'
Toch is zij maar een heerlijke melaatse,
want waar ze komt zet men de straten af.
Zij mag etagekelners…
Hoe zij recht staat; dat ik zie
gedicht
2.0 met 36 stemmen 9.414 Hoe zij recht staat; dat ik zie
hoe zij dit doet door zo te staan
zoals zij gewoon is: haar voeten
iets uit elkaar, haar armen
neerhangend, haar kin iets omhoog;
zo snel denkend, dat haar stem eerst
liever wacht of het de moeite loont
om het te zeggen. Juist zij is het
die afkomstig is uit zichzelf. Al
wie haar nadering heeft herkend,…