6114 resultaten.
Nu bijna zomer
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 12 De witte schermen van de vlier,
in geur en kleur naar 't licht geheven
vertellen mij 't geheim van 't leven:
't is enkel nu, 't is enkel hier!
Maar dwars doorheen die kleine bloemen
in duizendvoud ontloken, klinkt
een roep, een zucht, een stem die zingt
en zoveel dat ik niet kan noemen.
Er trilt een snaar die 'k lang al stil
en niet bespeeld…
Lenteliedje
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 Dit is een vers... voorjaarsliedje
't Gaat over het speenkruid in maart.
Over een gabber die flirt met zijn grietje
In 't gras van de wei, waar de ooi bijna baart…
Met wortel en tak
gedicht
3.0 met 13 stemmen 7.481 Twee handen woelen
in vochtige bosgrond
Een stem. 'Tien dagen geleden - hier -
veertig of vijftig.'
Binnen de jaarringen
is dit moment nog geen
tiende millimeter dik.
't Graven stokt
het licht druipt
langs de stammen.
Twee handen
de polsen gebonden
steken zwart biddend
uit de aarde omhoog.
--------------------------…
[ De zon gaat onder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 De zon gaat onder,
overal uit het water --
klimt het donker op.…
Welkom
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 72 dag, ben je daar weer,
zei de vlinder tegen de
ontluikende bloem…
Een ode aan de Nederlandse Tulp
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 63 Daar sta je,
Met je bladeren,
van zijde en fluweel.
In een tuin vol met bloemen,
Een orgie van leven;
Eis jij alle aandacht op:
"Kijk naar me,
bewonder me,
aanbid me!"
Dwing je met jouw
kleuren en geuren af.
Jij belichaamt alles
wat een mens zijn
verstand doet verliezen,
en tot waanzin drijft.
Alleen al om in jouw
aanwezigheid…
LANGS DE NETE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.382 Lijzig rimplend vloeit de Nete
door de diepe dennenwouden,
door de weiden, langs de dreven,
in dit land van peis en vreê,
wouden, lanen, vee en hoeve,
slanke scherpgespitste torens
en de dunbewolkte hemel
wentlend in heur rimpling meê.
Glijdende uchtendzonnestralen
zilvren fijn de lichte nevel,
traagzaam wuivend om het landschap
als…
troost
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 58 na m’n wankele werk
fietste ik tegen zessen naar ‘t broek,
zette één stevige voet
op ‘n eenvoudig stenen muurtje
keek omhoog naar ‘t populierenbosje
en liet me zegenen
door de rijke klanken
van ‘t roekenkolonieconcert.…
De reis van de regen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Elke boom schittert
in de zon na die regen
zacht dampt de aarde
Hoe al in de vroegte van de morgen
het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd
geleden ontwaakte hemel waar ze verschillende tinten aanneemt
bij voorbij drijvende wolken die steeds meer samenkomen tot ongekend geheel.
Een bijbehorende wind beweegt door
bladeren en…
prelude
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 215 op de rand van de goot
kwettert in toverlicht
een mussenkoor
een bries streelt vogelveertjes
de winter stierf ongemerkt
een stille dood
argeloze takken weerkaatsen zich
in helder water
in een handvol zonnescherven
de diepten van onze ogen
de opmaat
een prelude voor wat komen gaat…
Pas de poésie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 Op zoek naar een geval
van natuur in verval
kwam de pad op mijn pad.
Dat rijm rammelt ietwat,
maar niet zonder reden.
Scroll maar naar beneden.
Wat ik vandaag leerde,
is dat de pad door de opwarming
voortijdig wakker wordt gekust,
zodat hij als hij echt in actie komen moet
allang is uitgeblust.
Maar liefst 60 (!) procent van de padden…
Dans
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 144 De ongenaakbare oude zee
zal niet met je dansen
In zilte nevels danst zij weg
met de geesten van de dood
Haar rusteloze danse macabre
met donkere despoten van de nacht
De wind blaast onweer in de wolken
strijkt over het hart van de storm
De oude gulzige zee
zingt van zwarte diepte
Van saudade dat vreemde verdriet
van zee en…
Monarchvlinder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 Fragiel meeliftend op de wind
is dat leger van miljoenen
en-bloc individeel
door de schaduw van het geheel
nog altijd een raadsel op de radar.
De dennenbomen
waar ze na hun trektocht samenkomen
hebben zich door toegenomen droogte
teruggetrokken op grote hoogte.
Vlinders die vinders waren,
werden zoekers.…
Terwijl gekleed de zon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Lopend op water
Blijft voor ons een utopie
Varend voor ons best
Picknickend alhier
Op de aarde in het gras
Vrijend op pollen
De regen spatte
Terwijl gekleed de zon
Botsende wolken
Onweer…
De zilte geur van ver
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 29 mijn beesten
waren dons en
pluche gekleurd
knuffelzacht
dichtbij zo voor
het grijpen
toch speelde
ik er niet
echt mee zij
hadden geen
naam roken
naar zand en zee
de zilte geur
van ver en
avontuur in
het afhollen
van duinen voor
de lawines uit
ik zag altijd
het eerst de
wolkjes komen
dat maakte vaak
een eind aan onze
strandvrijerrij…
klimaatverandering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 24 De verleiding is groot
om te denken dat we met
die klimaatopwarming
maar moeten leren leven.
Dat we er toch niet aan kunnen doen
of dat de prijs om ze tegen te gaan
te hoog is.
Hoe alarmerender de berichten,
hoe meer de mens geneigd is
om ze te negeren.
Laat ons er daarom vanuit gaan
dat we die uitdaging wel aankunnen
en dat het wel…
Permafrost
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Hoeven modderen traag
over een ontdooide bovenlaag.
Broeikasgas verandert
toendra in plas-dras.
Het gewei is ijdeltuiterij,
machismo zonder doel,
een zwemblaas een uitkomst
nu het land wordt overspoeld.
Kariboe, waar kan je nog naar toe?
Een leger muggen zuigt je leeg.
Dat wat je van ons op je bordje kreeg,
maakt je meer dan methaan-moe…
De denkvogel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 43 Op een tak zit een vogel,
hij kijkt peinzend en is alleen.
Waar zou hij aan denken,
wat gaat er door hem heen?
Denkt hij aan zijn vrouwtje,
in hun nest bij de bomen.
Of denkt hij aan hun eitjes,
die nog uit moeten komen.
En hoe zal het gaan,
als de kleintjes er zijn.
Willen ze dan wel eten,
zullen ze gezond zijn?
Als ze later groot…
Kol-abri
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Denk jij
tot in het oneindige
met je eindeloze tong
in kelken te kunnen tasten
en bij je kroning
tot kleurige koning
garen te spinnen
door eeuwig
honing te winnen?
Dat had je gedacht.
Wij leren je wel vasten
en zetten je voor altijd in de wacht.…
Een met de natuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Ze is beschermend
een glimp van haar teder hart
koester het moment
Niets is zo mooi wanneer natuur met
al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap
Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te
ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien.
Luister naar de eerste geluiden die om…
Zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 Ik hou van je zee,
je rollende golven
hoe je dat doet
door de wind,
door eb en de vloed?
Alsof je ademt
je hard bruist, knallend beukt,
of zacht als een lam, stil,
je verten licht vangen,
sterren op je laat deinen
kleuren van blauw
en wolken op je laat schijnen
Hoe je triljoenen wezens herbergt
die in je gedijen
je zo zilt ruikt
je…
Afgunst
gedicht
1.0 met 108 stemmen 7.470 Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats
om daar nooit meer vandaan te gaan.
Met niets dan zonlicht en lucht
versterken zijn wortels hun greep
op de wereld en neemt in zijn kruin
het overzicht toe. Zonder beschutting
wordt het leven in alle seizoenen pas
echt getrotseerd. Dat op zijn stam
onze hand zich soms neervlijt in een
groet of is het…
Onbereikbaar blauw
netgedicht
3.0 met 138 stemmen 51 ik draai
zwaai naar
en aai de golven
dompel in het
witte schuim
dat weg flitst
van de rafelige
kammen die
zich kuivend
verheffen
naar het
onbereikbaar
blauw van
de hemel
terugvallend
hun draai
eindelijk weer
vindend uitlopend
op rul zand
van het strand
waar ronde
schelpen
hun laatste
gebeden
murmelen
tussen
scherplange…
Lichtgevende symbiose
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 30 ik sprokkelde in
een narrige wind
streepjes licht
tussen herfstig
natte takken
met zwammen
en paddenstoelen
als kameraad
met goede neus
wat wij zochten
was eetbaar en
vochtig met een
schimmelkleur
in de rood met
witte stippengeur
van uiterst gevaarlijk
toch leefde ik nog
samen met bacteriën
die met het bleke
wit als schutkleur…
Palmzondag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Voor het licht schijnt hoor ik de vogels fluiten.
Enkele druppels op de ruiten
Voor de nacht ontwaakt
bloemige ontluiken
wisselvallig maretakken palmbomen
ontstruiken
speelse geluiden
licht dat de wissel van verduisterende nachten
vreedzaam wil aansluiten
sleutelbloemen willen ontsluiten
deuren die welkom luiden
"Je rusalem lied…
Explosie en implosie
netgedicht
1.0 met 224 stemmen 28 ik laveerde
op de thermiek
van een warme
weerkaatsende
aarde waarbij
door verschillen
in ondergrond
kleine tornado’s
ontstonden
nauwelijks
zichtbaar
maar in snelle
ontwikkelings-
potentie
redelijk gevaarlijk
als de condities
gelijk blijven
in de bovenlucht
zeker daar
waar houtbouw
vlot construeren
mogelijk maakt
werken explosie…
Wij waren geheim
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.412 Onvindbaar waren we die lange dag:
we waren de paadjes achterlangs en binnendoor,
brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige
oude kas achter in de tuin van een van ons,
hutten in de bomen, in de bosjes waren we,
verstopt onder bruggetjes en laaghangende
takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles
van stekelbaars en salamander…
De Spring
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 70 Lieve lente, daal toch neder.
Lieve lente kom toch gauw
Breng ons loof en lied’ren weder,
en de bloemen geel en blauw
Sneeuwklokjes die smelten
Kanariegele Paaslelies luiden
Blauwe Lagunastranden
de waterblauwe hemel inluiden
Vogels die fluiten
diertjes die ontwaken
planten die groeien
-de hemel aanraken…
Kersenbloesem
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 38 de kersenbloesem
wuivend in de zwoele wind
straalt in volle pracht…
Even
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Er is
geen droefenis
voor wie
met kinderogen
nu kan kijken.
De witte
bloesems
doen je juichen
om al dat
nieuwe leven.
De hoop
vervuld
en dankbaarheid
voor zoveel moois
al is ’t maar even.…