Alle inzendingen van trudy kreuter

als woorden verstommen tot een zucht als blikken langs me staren naar iets wat ik niet kan zien en je me non-verbaal afwijst mag ik dan van binnen huilen misschien als je knoeit met je eten me wegduwt en van liefkozing niets meer wilt weten mag ik dan van binnen huilen misschien je een ander je man noemt en dreint als een klein…

Ik heb niet echt het kerstgevoel Ik heb er dit jaar moeite mee Begrijp u een beetje wat ik bedoel? Het is een beetje door de media, door wat ik lees en zie Ik word er niet echt vrolijk van, zelfs een beetje depri Wilders ideeën zijn mij te wild en die van Wouter weer te mild Crises in ons eigen land Wegens managers met te gulle hand…

dag lieve vriend bedankt voor al die mooie jaren waarin jij mijn maatje was die mij zonder woorden kon begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte dop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje…

in mijn hart ben ik net zo bang als jij en toch ben ik bij je uren heb je gepraat en overwogen en ik ben bij je afscheid nemen van jezelf is een eenzaam gevecht moed overmand door verdriet want een ander uitzicht zag je niet en ik ben bij je om de ziekte had je niet gevraagd maar spontaan gekregen wel nam je in je handen hoe…

als het zou kunnen zou ik de hemel open scheuren om je er uit te plukken ik zou willen duiken naar het dieptste in de zee om je op te halen ik zou de allerhoogste berg willen beklimmen als ik je zo bereiken kon ik zou mijn leven er voor willen geven als ik je kon vasthouden nog heel even ik droom je heel dicht bij mij en als ik 's morgens…

dag lieve broer mag ik even met je praten even vertellen wat ik voel dat ik je nog steeds zo mis je weet wel wat ik bedoel dat je lieve gezicht nog zo voor me zie je mooie ogen en lieve lach dat ik soms gewoon moet huilen maar denk dat dat niet meer mag jou weggaan is immers al zo lang geleden en de tijd heelt elke wond maar soms…

hallo god bent u daar hier is beppie uit de ottergracht in rotterdam ik moet u even bedanken voor het eten van vandaag maar dat vind ik niet zo goed want ik lus geen spruiten die mag u echt wel aan de kindertjes geve die sterve van de honger ik wil u ook vragen of u kan maken dat het huiswerk niet een beetje minder kan ik hoef niet echt…

onbereikbaar kind ik kan je nu niet bereiken want je sluit je af in mijn nabijheid zijn onderga je als een straf je gezicht van woede vertrokken en je houding schreeuwt het uit je maakt zelf uit wat je doet en vast staat je besluit maar als ik met je praten wil je uit wil leggen wat ik bedoel is daar die norse frons en soms die grote…

moeder van klein kind stapt samen uit het leven een bericht in de ochtendkrant en ik lees het met kippevel want ..... hoe kon je die stap nemen? ik kan maar niet begrijpen hoe je komt tot je daad zo uit de wereld stapt je familie en vrienden zo machteloos achterlaat was er niemand die wilde helpen of luisteren naar jou hoe wanhopig…

Ik lees je ogen en zie het verdriet. Ik zie het verdriet en ik voel je pijn. Ik voel je pijn en machteloosheid, uit machteloosheid weet ik niet wat te zeggen Ik weet niet wat te zeggen op dit moment. Dit moment ben jij eenzaam en ik kijk toe. Ik kijk toe hoe jij je zelf afsluit voor mij. Afgesloten of niet ik reik je mijn hand, ik reik je mijn…

hier sta ik dan voor de spiegel in mijn ochtendjas ik zoek naar het beeld van de vrouw die ik eens was. langzaam gaan mijn handen dwalen over mijn rillend lijf, nee niet terugtrekken nu niet falen. en terwijl mijn hart verstijft open ik langzaam de knopen van mijn jas, mijn wurgende angst doet mij net niet sterven om datgene wat…

kind van de nacht waarom ben je zo stil sluip je eenzaam door de straten door god en iedereen verlaten geweten sussend in je verdriet dat je altijd draagt en niemand die het ziet hoe je wegteert van binnen niet wetend hoe opnieuw te beginnen kind van de nacht waarom ben je zo stil gevallen vervallen het is je om het even zolang…