inloggen

Alle inzendingen van chris rockan

29 resultaten.

Sorteren op:

haar gevoel

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 717
´s Avonds nog heel laat zit ze achter de piano en brengt aangeschoten vogelklanken en zwaargewonde lettergrepen voort, en wordt door niemand in huis begrepen omdat ze zo goed is denkt ze. Een leven lang is ze bezig met beginnen en opnieuw beginnen. La Mer van Debussy speelt ze steeds weer opnieuw en denkt daarin te horen het gehinnik…
chris rockan6 september 2014Lees meer…

Het geruis van denken

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 166
Ik ben erachter wat het zeggen wil; alleen zijn eenzaamheid...... Brood, beschimmeld in de kast verroeste hark in het natte gras een vogel bij haar geroofde nest verlaten worden door de ander of iemand voor altijd afwezig. Beitel het maar in je geheugen: eenzaamheid een fata morgana in de woestijn alles om je heen vlucht weg. Een…
chris rockan27 augustus 2014Lees meer…

meer dan een kennis was je

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 314
Ontmoeting Op een morgen ontmoette ik je, een zonsverduistering die aan mijn tafeltje voorbijging een eeuwig ogenblik lang. Vanachter mijn kopje koffie op het terras aan het strand zag ik je naderen en wist je herkende mij. Je negeerde mijn groet je negeerde mijn armzwaai je negeerde mij en je opgetrokken wenkbrauw was of een mug…
chris rockan20 augustus 2014Lees meer…

na het bezoek

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 68
Verdwenen zijn ze de kennissen met hun indringende stemmen - ik adem rust. Het was uiteindelijk maar kort toch ben ik gestruikeld over hun woorden. Waarom toch niet de taal afschaffen om alles in kleuren af te drukken? Genoeg is zwart en gal met dwars daar doorheen in levensgroot hun initialen. Ik adem rust - de luchtdruk is…

vakantie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 237
In balans Berg, rots, een ravijn de tijd is van steen de stenen zijn tijdloos. De berg, een diep litteken, zonder beweging valt eeuwig het water. Ik word bevangen door onmetelijke rust, steen op steen op lucht. Voor mij de wereld die zich ontvouwt, onbeweeglijke zon. Dan even later...... Balans van duizeling weegt mijn schaduw…

onrust

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117
Onrust Steeds worden wij mensen onrustig als er zelfs maar in de verte wordt gepraat over God. Sterker nog: zelfs de geur van God hoe liefelijk die mocht zijn doet ons een blokje omlopen. Breng Hem liever een of ander offer laat alles maar branden wierook, hars, hout of papier laat de rook tegen de aarde slaan en verdwijn dan met haast…

de laatste van het eiland

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 130
Zo lang geleden al was het dat de eerste ver voor de anderen zijn eiland verliet, allen zijn hem een voor een achterna gegaan allen dezelfde weg. Overgebleven is er niemand meer op die ene na, alleen zijn huisje is nog bewoond verder is het eiland verlaten, leeg. Oud is hij wat doet hij hier nog niemand is er om hem gezelschap te houden…

de zee spreekt

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 80
De zee spreekt De zee nooit slapend, altijd wakend zoemt door mijn oren als een bij in haar korf. Achter mij staat een eenzame den waar de wind woorden uit schudt, geluiden stijgen op, spatten uiteen weer andere kruipen fluisterend als een geheim in mijn oren, alles is zwijgzaam van het luisteren. De zee komt trekt zich terug spreekt…

er is een andere kant

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 105
Pijn tranen zien stof is het uit het heelal. Ogen zien dingen die dagelijks groeien als een woekerend ziekte, binnen de muren van het lichaam ligt de scherpte van de nacht. Dit is de kennis van onwetendheid het mes met vlammen rusteloos midden in het hart. Laat mij je wakker schudden uit het dagelijkse uit de dingen die verdrukken…

de sterkste

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 279
De sterkste Hoe jong was ze toen ze al leerde wat het betekent om te blijven, en dat ze leerde wat bij elkaar hoorde, tafel en stoel, een kop bij een schotel en ook dat 'nu' hoorde bij 'toen.' Hoe jong was ze toen ze al leerde dat het meervoud van 'liefde' voor haar alleen maar betekent: ik? en dat het enkelvoud van 'gelukkig zijn' hetzelfde…

Voorgoed

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 732
Mijn huis, mijn kasteel, ik zie het staan ik zie het vanuit later, veel later dat huis waarin ik eens leefde, het stond er, het staat er nog steeds. Dat huis, mijn kasteel aan die brede laan waar de prunussen bloeiden, die oude laan. Jij mijn lief, samen wandelden we door de tuin achter ons huis. Was het een kasteel met lakeien, met kanonnen…

liefdespaar

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 122
Wij, een liefdespaar Wij zijn een paar een liefdespaar. Een paar waarmee de wereld begint, waarmee de wereld eindigt maar dat geen hof meer heeft geen hof van Eden. We zijn verjaagd uit die tuin we zijn veroordeeld om het opnieuw uit te vinden, om in die tuin, onze tuin van littekens bloemen te plukken van bloed, om die bloem een…

bidden

hartenkreet
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 161
als ik bid dan zwijg ik vaak adem buitenaards een soort hunkering naar een bedding met het uitzicht naar binnen. Bidden is voor mij erkenning van onvermogen, het rumoer van binnen is dan oproer in het zand het bloed wordt getemd en de leegte is dan plotseling genade. Voor mij is bidden een eindeloos verliezen in een bodemloos bestand…

ontmoeting

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 143
Windstil een man loopt door de straat onbestemde geluiden langs de ramen windstil in de verte vage geruchten schaduwen verlengen. Momenten van stilte de straat gewijde plaats waar de man loopt het licht gaat als een schuifdeur open. Het onbekende bereidt zijn invallen voor geen schreeuw niemand loopt te fluiten achter de ramen kamers…

jouw tempel

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 479
Binnen mijn armen is jouw tempel de tempel van volmaakte liefde zonder grenzen en zonder uitleg waarin je jezelf kan zijn en totaal, zoals marmer zichzelf is en water, totaal. Kom binnen in die tempel, mijn armen, en dring door tot mijn ziel die een gift is, een gift voor jou, die je omwikkelen zal als een spin met draden met koorden…
chris rockan27 februari 2014Lees meer…

ik moet je niet

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 86
Verleider......luister! Ik weet waar je woont in een bos van zwarte glasscherven niet meer is het dan een opgedroogde zee. Een begraafplaats is je woning waarin deuren eeuwig gesloten zijn en dode ogen door een doolhof dwalen. Verleider......luister! In die woonplaats van spinnenwebben dicteer je beslissingen van zout om die in wonden…
chris rockan20 februari 2014Lees meer…

twee vuilniszakken

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 84
's Morgens vroeg staan ze daar in de miezerige regen op de rand van de stoep twee grijze jassen tegen elkaar aangeleund stijf van de kou vol afgedankt leven maar ook zo breekbaar zo weerloos als twee bloemen die zonder verwijt de tuinman aanzien die ze plukt. Daar staan ze doodstil in de regen twee onbeweeglijke schaduwen onder de…
chris rockan13 februari 2014Lees meer…

het ras van mensen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 124
Ik behoor tot het ras van aardbewoners die vechten voor hun leven net zoals vlammen die vonken spatten dodelijk doelbewust maar ook onverschillig zoals steenslag op de wegen. Ik behoor tot het ras van aardbewoners die wonen in een land waar staal- en napalmbomen weelderig bloeien en het brood gemalen wordt uit levend beenderenmeel. Het…
chris rockan10 februari 2014Lees meer…

wat heet welkom

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 174
Nadat we uren hadden geslenterd door een onbekende stad die uit mijn herinnering naar boven kwam als een déjà-vu zoiets als een gestolde ervaring van wie ik wel is waar de eigenaar ben maar waar ik niet de hand op kon leggen, ontdekten wij gelijktijdig aangemoedigd door honger en dorst het restaurant, een rokerige ruimte waar de afzuiginstallatie…

je bent er niet meer

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 229
In een kooi ben ik opgesloten een roerloos brandende kooi in een verlaten veld. Je bent er niet meer een vogel vloog de hemel tegemoet... Ik weet het wel God ziet mij staan in de zon Hij ziet mijn schaduw op de stenen Hij raakt mij aan maar voelen doe ik het niet. Ademloos staat mijn schaduw daar stil als in een luchtledige. Wat ben…

woorden zwart op zwart

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 166
Het water strekt zich zo ver en leeg uit in zijn leegte van zilte geur zee van stilte. De zee is achter de horizon. De maanschijf glijdt laag over het water rondom heldere stippen spiralen van rust en beweging. Ik luister. Voor mij alleen maar het gerucht van de branding. Dit weten van einde en begin een niet te meten oponthoud…

kerkbezoek

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 154
Omzichtig kijk ik de straat door, niemand. Snel stap ik naar binnen de deur bonst achter mij dicht met een dof geluid. Langzaam schuifel ik de kerk door eeuwenoude grafstenen, versleten tegels rijen banken, vaal donkerbruin als het bier van gisteravond, hoog het bewerkte gewelf. De stilte is benauwend, stroperig muf alleen God weet hoelang…

schepping van de liefde

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 185
Eerst was er het blauw - eigenlijk was het er altijd al maar het viel niet op omdat er verder nog niets was. Toen, een moment een fractie van een ogenblik later, hoewel aeonen voorbij waren gegleden want de tijd was nog niet geboren, ontstond het rood in het eindeloos zwart. De Wind zag het, stak zijn vreugdevuren aan draaide zich om…

het huis dat we niet schoon kunnen houden

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 144
Ik vraag je herken je dit ook....., al die uithoeken in je ziel waar het licht van de lantaarns zover uit elkaar staat dat de nummers van de kamers bijna onleesbaar zijn? En heb je daar dan ook zo lang tevergeefs gezocht? Komt het soms doordat de nummers die je daar in die donkere galerijen zocht aan de hoge kant waren? En als je…

gevonden

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 138
gevonden Natte lap papier, verfrommeld, een brief door de wind weer open gewaaid geplakt tegen de heg van mijn tuin: (...blijf van me houden ook als het voorbij is alles, zelfs je woorden die je schuchter deed…

zomaar een gebed

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 414
Zomaar een gebed Dit jaar heb ik geen vrucht gedragen alleen druppels armoede. Wat heb ik gegeven? De dagen ben ik begonnen met de scherven van gisteren bladeren die geen schaduw geven. Verchroomde woorden gaf ik gespoten over een laag roest. God..... ik ben zo bang dat er mensen zijn die door mij innerlijk van kou zijn gestorven…

wild weekend

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 275
Laat op de Zaterdagavond gaan ze op jacht - de meisjes. Primitief, onbeholpen zoals eens hun verre voorvaderen binden zij zich aan niemand. Jong zijn ze, ook een beetje dood van binnen, struikelend over hun wilde zinnen is hun droom de virus van de daad. De innerlijke geigerteller tikt krankzinnig, hand reikt naar een glimlach tijd…

het geruis van denken

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 345
het geruis van denken Ik ben erachter wat het zeggen wil alleen te zijn, eenzaamheid...... Brood, beschimmeld in de kast verroeste hark in het natte gras een vogel bij haar geroofde nest verlaten worden door de ander of iemand voor altijd afwezig. Beitel het maar in je geheugen eenzaamheid een fata morgana in de woestijn alles om…

abortus

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 291
Ik luister en soms hoor ik het 's nachts het hulpeloos gehuil van al die afgedreven zielen nog door geen polsslag voortgedreven nog zonder dromen zonder sentiment weggeworpen...... Het hart is verdreven uit de mensen lachen is er niet meer bij huilen al helemaal niet. Onvermijdelijk is het zeggen ze om die zielen in leven te…