inloggen

Alle inzendingen van Verdano

94 resultaten.

Sorteren op:

De veerman rust

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.097
één dezer dagen keer ik aardewaarts dan zoek ik mij als laatste rustplaats een linkeroever zonder stenen kade waar ook geen houten vlonder hoeft 'k laat er wel het schoeisel achterwege zodat het slib twee naakte voeten kust in gebed laat ik dan mijn sporen achter waar je straks bij laagtij de boot aanlegt daar bouw ik op het droge een stenen…
Verdano4 januari 2006Lees meer…

haast weg

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.149
ik zag de velden voorbij het watervlak wat grijs de lucht soms blauwer wit en dichterbij vervagen de windmolens draaiden het hoofd naar het westen ze wentelden met wieken zo energiek zo zelfgenoegzaam de waterlopen dreven er boven het vlakke land de aarden dijken kropen er naar de oeverkant ik werd ééntonig en mijn stem wat vager…

dagboek dicht

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 685
Morgen zijn we stof en stuiven we tussen groen gras en kransen vandaag bijten we appels in hun vlees het sap druipt langs de mond pas gisteren rukten we nog de klaprozen uit de grond nu is er geen vandaag gisteren of morgen het is middernacht ik maak me zorgen om niets…

Briefje

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 689
Je schrijft me mooi vandaag mijn liefje er klinken klokjes in je taal je roze lippen proeven kusjes die van mij zijn maar banaal ik heb mijn rimpels opgevouwen en mijn haar verbergt ze niet ik steek mijn tong tussen de tanden want pruilen kan ik niet daarvoor ben ik al te oud in jaren daarvoor is mijn mond te droog…

Scherpe woorden

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.957
gisteren viel er doodse stilte met in zijn ogen onmetelijkheid en spijt hij hoorde nog zijn lippen spraken met ijle zinnen die geen stem verdragen misschien richt ik morgen voor hem een steen op om over na te denken een arduinen zerk met scherpe letters en een datum voor de blinden die nooit zien…
Verdano21 maart 2005Lees meer…

Mijn vader

netgedicht
3.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 18.566
Mijn vader is klein van gestalte en fel vermagerd hij hapert af en toe het grijze haar, dat hem nog rest bedekt ternauwernood het fronsen hij wekt de wrevel om hetgeen hij was, zijn stiltes bij momenten maar als we samen graven in oude aarde, dan glanzen ogenblikken soms en klinkt zijn stem weer opgewekt Mijn vader is groot van…
Verdano16 maart 2005Lees meer…

bolero

netgedicht
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.922
... als ik je soms bezoek pak ik altijd mijn zoete zinnen in met violet velours en kanten strikken zo blijf jij lekker aan mijn lippen kleven en dan leg ik mijn rijk in paarlemoeren glans tentoon en rijg ik ronde klanken te luisteren in je oorschelp totdat onze vingers tintelen in een knoop…
Verdano29 januari 2005Lees meer…

Cassini-Huygens

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 892
... Poëzie is altijd in emotie je zinnen, een zoektocht tot in elke verloren hoek van een gestrekte ruimte ik dicht wie ik ben of worden wil en schrijf daarom ook de witte regels waar het denken zich niet door woorden kluisteren laat misschien vul ik wel die lege ruimtes als ik afdwaal naar het ijswater rond de kale keien waar…
Verdano23 januari 2005Lees meer…

De overkant

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 882
Heb jij nu één oog aan de horizon een ander aan de grond en zie je toch de vlakten niet waar het water onstuimig stroomt geen tsunami en geen overvloed geen toeristen meer op Pukhet geen hotel dat duizelt van de sterren maar wel de houtstapels die branden op het strand aan de overkant en ik had je nog zoveel te zeggen maar het water…
Verdano2 januari 2005Lees meer…

Toen ik god was

netgedicht
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 2.094
... mijn eerste zinnen schreef ik ooit in spijkerschrift op natte klei die hard werd in het ochtendlicht ik telde bussels graan de schapen en de balen wol de tichels voor de huizen ik schreef toen kerf na kerf de trage dagen van de zon het wassen van het water ik schreef ook avondrood je lieve lusten toe de hitte van mijn…
Verdano5 december 2004Lees meer…

Verleden tijd

netgedicht
2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.124
haar geschoeide voeten breken het dode hout een tweede maal naar de verdoemenis mijn laatste klacht vervloekt de schaduw die behoedzaam haar trage tred hardnekkig volgt elke schim omlaag geworpen door het maanlicht jaagt de huiver en het bloed omhoog zo blijft zij in kringen toeven waar het heden steeds verleden tijd omschrijft…
Verdano27 oktober 2004Lees meer…

Maandag blues

netgedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 2.688
... de glazen rinkelen deze ochtend leeg de randen raken soms een doffe klank de schrale resten op de bodem proeven nu zo bitter zonder zoete smaak en op fluwelen pootjes komt de kater wat later de glinster in zijn linker oog loenst een beetje na in 't vuile glas waar gisteren nog klater was…
Verdano20 oktober 2004Lees meer…

Origami

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 900
... Uit verveling vouwt hij vogels in Japanse stijl uit verlangen bouwt hij luchtkastelen die zo grimmig zijn vervoering torsen en tenslotte laat hij vissen vliegen van noord naar zuid met papieren vinnen op de straalstroom en een toverfluit de maan die blijft onzichtbaar totdat zijn geschreven zinnen enkel origami zijn en…
Verdano22 augustus 2004Lees meer…

Kinderliedje

netgedicht
2.0 met 116 stemmen aantal keer bekeken 11.681
Ze is lichtvoetig een windstreling zo wuift ze weg en plukt sterren op het gazon het gras kietelt blote voetjes is het daarom dat ze lacht en rent van bloem naar bloem het gezoem van bijen op de achtergrond een lauwe zomer in een groot blauwtje is het daarom dat ze humt en zingt kleine wijsjes met een zoen van moeder in…

De wind vraagt

netgedicht
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 947
de schuimende paarden volgen de heer der stormen gedwee hun eindeloze rijen storten zich op het zand en sterven zou de wind soms vragen of de zon lang genoeg de aarde heeft verdragen omdat de maan het vroeg want de tijden lijken steeds terug te keren naar de grijze dijken die het groene land beklemmen…

Polder gedicht

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.496
Ik heb de waterkruik niet laten vallen hoor maar laat soms graag de scherven bloeien mijn zinnen laat ik met het water stoeien dat ik op de trappen heb gemorst dan wandel ik op blote voeten op de stenen boorden langs de dijken van de polder langs de rand van de grijze zee de blauwe lucht de groene weegbree waar…
Verdano16 april 2004Lees meer…

De laatste dagen

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.619
al van in mijn dromentijd heb ik met mijn handen mogen raken aan jouw wonder tovertalen en later als ik ouder werd en zelf vertellen mocht heb je ook de witte rijst over mijn pad gestrooid wat bitter klinkt en breekt je zachte stem een beetje meer per dag want de laatste jaren hebben je traag vermaakt en het mooie klatergoud werd…
Verdano16 maart 2004Lees meer…

Smeltijs

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.210
er ligt nog ijs in plakken waaruit het water vlucht tot stof en vuil berusten er ligt nog sneeuw op daken waar troosteloos vertoeven het huis gekraakt verlaat en het koude laken blijft nog even bitter haken aan de rechte hoeken want het grote plein was wit ooit helemaal wit gedicht mijn woorden klonken er toen ook helder en het…

De voordracht

netgedicht
2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.604
ik hoor wat scheuren in jouw theater stem die overigens warm het luistervolk omarmt ik zie je woorden spelen de aandacht van de zaal haal na haal naar je toe bewegen ik zie de krop in de keel bij menigeen verschijnen en ik slik zelf emoties door ik hoor ook het ritselen van dorre bladeren die je vertellen dat hun bruine nerven…
Verdano17 februari 2004Lees meer…

Roes

netgedicht
2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.794
strompel jij nog lijk de krakeling breek dan maar je benen niet want je pad loopt grillig langs het stenenverdriet je stemming roest in nevels zurig weer waar je stem verroest en 't braken doet zo’n zeer strompel jij maar voort mijn vriend breek dan maar je beenderen niet want jouw pad dat kronkelt langs het dronkemansverdriet jouw…
Verdano16 februari 2004Lees meer…

Lekker stuk

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.200
Ik heb je ooit nog lief zo koel beschreven een Boursin gekruid die uit het koelvak komt ik heb je warm gewreven met mijn tong gestreeld en met mijn ogen dicht heb ik je zelfs verbeeld als het zachte glijden naar heerlijk-heden toen ben ik gezwicht en maar gebleven…
Verdano11 februari 2004Lees meer…

Podiumparket

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 929
de stilte valt omlaag als het licht verdwijnt en het podium grijnst de gordijnen open, traag een zwarte stoel troont het gevoel in een leeg decor hij wacht alleen gelaten en verstomt het praten even ... dan komt de monoloog naar voren, zet zich en staren vele ogen hun monden open zo klinkt de luister soms onderbroken en kucht…
Verdano7 februari 2004Lees meer…

Valentijns snoepje

netgedicht
2.0 met 1958 stemmen aantal keer bekeken 134.753
een rode doos met kers in chocolade ma cherie bonbon bon ton zoals jouw hartje bonkt en mijn kater ronkt in zijn trage droom over zachte handen die loom het strelen nooit verleren dan pluk ik rode kussen van je mond die ik beroeren wil en nooit vergeten dan ben ik de chocolade-kers die van je lippen snoept…
Verdano2 februari 2004Lees meer…

Een lentewandeling

netgedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 754
zilver wilgenkatjes toeven wit en glanzen met donzig dansen uit bruine jasjes aan de kant van het roestrood waterlopen land langs de velden waar woorden over mij vertelden en diep frazelen waar mijn stemming ingetogen roert waar grote paardenhoofden gebogen grazen van gele resten tussen lentegroen waar ik…
Verdano26 januari 2004Lees meer…

Eilandvulkaan

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 825
Zij is eiland en altijd vulkaan met witte wolken die haar sneeuw getopte kegel raken zij verjaagt mensen die haar bevolken en die haar rode lava laten braken zij is ook aardevrouw en haar hete zwavel daalt traag en treurt als gloeiend bloed met sissende stoom die mij huiveren doet en mijn koude zee verkleurt zij is soms boete…
Verdano20 januari 2004Lees meer…

Dronken nachten

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.427
amper belicht wentelt het noorden rond mijn schaduw strekt zich, lacht zich een stuk in de open winternacht waar de leegte galmt met woorden maar de vrieskou wreekt zich toch niet als de vorst nog bloed laat stromen en mijn grijze ziel de verloren dromen bewaart en ik bij zinnen ben nog waar stemmen éénparig klinken zoals de glazen…
Verdano7 januari 2004Lees meer…

Oude dromen

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.691
een saffraangele maan uit zoveel zonniger tijden scheert de paarse toppen van jouw oude horizon zij lijkt jou zo schraal zo droef voorbij te glijden en sleurt jouw oude dromen in haar gouden kraters mee je stappen werden trager en je woorden bleven haken tot de glinster van de daken licht en de schijn wat vager het verleden…
Verdano26 december 2003Lees meer…

De zon brak door

netgedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.472
de flauwe winterzon heeft zo hoog ze kon haar rokken opgetrokken ze flaneert nu langs de lanen ze spiegelt in het helderblauw en kleurt het grauwe laken ze schudt nog even gauw wat witte vegen van de daken haar frisse adem blaast het water van de vaten die haar goudgeel vocht met het witte schuim in kristallen glazen koel…
Verdano24 december 2003Lees meer…

kerst verwensing

netgedicht
2.0 met 31 stemmen aantal keer bekeken 4.970
bespat spiegelen de ramen het licht dat zacht van binnen gloeit en versleten zinnen boeit maar tijdens deze te korte dagen zijn er geen mensen meer om wat glans te vragen zie! ze haasten zich hun blik neergeslagen en ze staren star naar voor gericht de koude buiten kruipt heel diep en kraakt het hart, het lijf en leden…
Verdano15 december 2003Lees meer…

geluk wensen

netgedicht
2.0 met 138 stemmen aantal keer bekeken 28.359
geruisloos opent deze witte dag de blauwe deuren en mijn neus ruikt nog flauwe geuren van koffie met een versleten lach de afgelopen dagen zijn zo mild geweest omdat de vrienden weer zijn, komen kijken en achteloos meewarig lieten blijken dat ik nog welkom ben op 't jaarlijks feest (goed wetend dat ik toch niet…
Verdano11 december 2003Lees meer…
Meer laden...