Alle inzendingen van Suzanne van Dongen

Soms verscheur ik nog jouw lachende gezicht Blaas ik de snippers nog richting het vuur Verlost mijn lichaam zich van haar gewicht Om zwevend een weg te vinden tussen zoet en zuur Soms smelten mijn tranen nog naar het vriespunt Verafschuwen mijn zenuwen het woord 'gevoel' Om pijn en emoties los te koppelen van wat je kunt Om weer objectief…

In mijn ogen weerspiegelen de tranen Een welgemeende warme lach In het tegenspreken tijdens beamen Ontstaat er chaos in gezag Mijn handen raken zomerleven Eenzaamheid rust in mijn schoot In de climax van het streven Sterven havens langzaam dood.…

Help me nou. Ik ben zo bang. Laat me niet achter, in deze duisternis De mensen buiten lijken zo kwaad Er is alleen ik, en alles dat ik mis. Help me nou, ik schreeuw om hulp. Omarm me even in jouw wereld vol genegenheid Ik wil zo graag wat van jouw liefde proeven Want de mijne ben ik kwijt Help me nou, ik smeek jouw aandacht Laat me niet…

Ooit lagen wij samen bij de vijver De vijver vreemd genaamd "De dood" We staarden naar de sterrenhemel Jouw hand op mijn heup, je hoofd op mijn schoot. Ooit keken wij daar samen naar dat wat oneindig lijkt zonder dat ik besefte hoever wij zouden komen Je durfde me toen nog niet eens te kussen Je was nog de uitkomst van mijn dromen. Ik…

Je bent de kracht van mijn stem, De kern van wat ik bedoel, De melodie in mijn ritme, Het hart van mijn gevoel. De zachtheid van mijn kus, De verschijning van mijn lach, De verleiding naar mijn passie, Het pluspunt van de dag, Het krulletje tussen mijn streepjes, De harmonie in mijn weg, De lust van mijn hartstocht, De klank in wat ik…

Zonsopkomst heeft altijd een mysterie. En nu draagt hij ook jou met zich mee. Mensen leven, de wereld gaat verder, alsof niks gebeurd is, zwijgend als de stille zee. Ik kijk om me heen, ik probeer je te vinden. Daar op de plek waar ik jou altijd zag. Ik zie je niet, en ik loop verder, op het ritme van jouw lach. Ik volg jouw voetstappen…

De verschijning die je bent, laat mensen je onthouden. Het vertrouwen dat je geeft, laat mensen van je houden. Mensen bewonderen je om al je kracht. Dat je zelfs op vandaag de dag nog lacht. Jij zit boordevol levenslust en vrolijkheid. Dat is waarom je opnieuw begon aan deze zware strijd. Hopelijk zullen onze innige gebeden niet voor niks…

Zwarte wolken bedekken de zon, Alle warmte wordt vervangen door kou en regen, Mezelf afvragend waar het precies begon, Kan ik er echt niet langer tegen, Ik zit met mijn handen voor mijn ogen, Te huilen als een weerloos kind, Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen, Luister ik naar de woeste wind, Met nog zoute tranen op mijn gezicht,…

Ik keek in je ogen en zag al je pijn, En al je angst om morgen niet meer hier te zijn, Ik keek in je ogen en zag je vermoeidheid, Van het volhouden van die o zo zware strijd, De blik in je ogen zei mij daarentegen, Dat je tot het einde zou vechten voor je leven, Ik keek in je ogen en zag bovendien, Gedwongen afscheid, omdat je wist dat je me…