Sneeuwend tussen de lippen
Van de aarde, draag ik
Haar lichaam in mijn lichaam.
En nergens woont de mens:
De ontaarde stilte
Die genadig spreekt.
En nergens draag ik onze liefde
- Tussen groeiend puin -
Onsterfelijk als de dood.
----------------------------------------
Uit: 'Winterrunen', 1967.…
Ik heb de aarde in
Twee hutten verdeeld: een
Voor mij
En een voor mij zelf.
Als een rivier voeten
Loop ik naar de monding
Mijn woorden
Over verbrande akkers.
Het trage zilver van mijn spoor
Bevlagt de dagen tot waar
Zij heimelijk gaan:
De echo van geluidloze paarden.
------------------------------
uit: Winterrunen, 1967.…
voor Inez
Mijn ogen zijn gemaakt
Van zon en van maan
Mijn wimpers
Van vleugels van dons
Mijn oren van afstand
Mijn mond van valleien
Mijn ledematen zijn
Van donder en donker
Van akkers hout en rivieren
Zijn alle andere delen
Die ik amper ken
Maar op gelijke voet leven met elkaar.
---------------------------
uit: 'Som van tijd'…
70.760
Bezig met laden