inloggen

Alle inzendingen van Oliver

8 resultaten.

Sorteren op:

Schaduw

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 795
Van nergens komt het, het is als ontwaken in een kamer, de lucht rijp van de hondsdagen, gedachten die hun schil verliezen. Het bloed trekt zich terug, het eb is snel het strijkt de uren uit, er is alleen het zand en as en er is de lange schaduw die kantelt en de stilte die valt en zoveel dingen van nergens, en zoveel maal stilte wordt me gelaten…
Oliver23 februari 2003Lees meer…

James

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 560
Toon me niet, ik breng de nacht door in schelpen, de parel in mijn rug en alleen de vloed van kokkels en het kleur van hun behagen stemt mij. Verfoei me niet, ik ben hun prins. Ik heb een stad in mij en van de liefste der dingen kijk ik door haar heen. Licht is mijn dochter, ze smaakt zout en zoet. Ze licht mij op, maar ze heeft mij in de…
Oliver14 februari 2003Lees meer…

Binnenin

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 979
Op het binnenste waar hiërogliefen staan, als straten van oude steden, gebrand op een zachte kaart, het verdwalen in oeroude vorm, in barnsteen, vergleden tijd op tijd, en van mezelf beelden die ik buiten de tijd ontgin, omzwachtel als een wonde, zelfs bewonder wanneer een nieuw spoor in me loopt, vers bloed dat kruipt en warmer wordt. Daar…
Oliver11 februari 2003Lees meer…

Grand Forks (North Dakota)

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 600
Sneeuw. Zijn er woorden voor wit? Boven de blokken huizen hangt iemand een grauwe mantel uit. Dakota's misschien om hun zwarte hart dat ook uit de grove aarde steekt. Een scherpe snee weg naar het Zuiden, een haar dat op de vlucht slaat, maar de grotten zijn dicht. Neonlicht doet allicht vergeten. Het stapelen van stenen en het wonen, het…
Oliver4 februari 2003Lees meer…

Het blauwe uur

netgedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.284
Ze bestond uit lijnen. Haar rug zacht gebinte, haar armen naar de palm gericht, aan haar vingers hapte licht naar lucht, en dat overkwam mij. Het was een laat uur in één van die overloos droeve dagen, lege straten als muren, een pad dat nergens toe leidt, je weet wel, het onbegane in mijn hoofd ook. En op die lijnen, hurkte ik, verging ik…
Oliver4 februari 2003Lees meer…

Bahr el Ghazal (Sudan)

netgedicht
4.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 8.987
Zand is een bed, korrel na korrel, het zacht van haar neus wordt doof, gehoorzaam is het lijf, de ledematen. Schaduw zamelt plooien, ze is van kop tot teen bevriend. Er is niet veel. En alles moet nog, ze moet nog worden toegedekt, van schoonheid nog, de vrouw nog uitgevonden. Ze ligt te wachten dat het overgaat en dat een huis rond haar ontstaat…
Oliver2 september 2002Lees meer…

Kreeftje

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.188
Een lintje houdt haar lichaam samen, straks, denk ik, dwarrelt ze open, vergeeft me ; en haar gelaat volstrekt zich langzamerhand, ik beteken, ik beken haar met lange warme vingers die ik ontdaan over mijn handen trek. Voorzeker bestaat niets wat niet is en zij is alle vermoeden, ook van louter pijn, want alles ontgaat me, het gaat met haar…
Oliver26 augustus 2002Lees meer…

Ouder

netgedicht
4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.064
Op het scherp van de snee stond hij op, liet het leven zijn gang niet gaan en wanneer de dageraad er was, streek hij de plooien glad, de kruimels uit het bange laken, tastend nog. Maar allengs kreeg hij vorm. De vorm van ouder worden, een blad in het vergeetboek, dat lazen ze hem voor althans, gezichten uit oud gesteente, de lippen verzuurd…
Oliver25 augustus 2002Lees meer…