inloggen

Alle inzendingen van Mathieu Bosch

12 resultaten.

Sorteren op:

Het is niet anders

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.071
Als je voorbij ging verkleurden perken jonge rozen schitterde ’t licht in je ogen als het Loosbroeks Diep wanneer je sprak leek elk woord voor mij gekozen je gezicht waarvan ik droomde als ik naast je sliep en ik prees Hem die met de lucht en ‘t water jou schiep want vanaf die dag was het hier aangenaam verpozen de ochtenden liepen over van…

De Bellenblazer

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.210
Als je bij me bent is er een nieuwe taal geen potpourri van eindeloze zinnen die het leven laten in een koud verhaal en niets, noch woorden die beginnen zodat we een nieuw jargon ontginnen tot het ultieme Bargoens met onze praal ons eigen idioom, de allerheiligste graal die in stilte aan kostbaarheid zal winnen nu het alfabet in ons verdrinkt…

Haar kleren

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.076
Soms, totaal onverklaarbaar, gebeurde het weer - geheel buiten haar schuld, ze was totaal verdoofd - dan steeg zo een wild verlangen naar haar hoofd dat alles in haar schreeuwde om vleselijk meer een moment was ze van al haar kuisheid beroofd en ging het kokend bloed in het arme kind tekeer maakte ‘t lijf zich gereed want wie de satan looft…

De Charlatan

netgedicht
2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.857
Ik zie de schaduw van een gebroken man. Naast hem sluipt traag het gitzwarte vlak en vertelt dat ‘t laatste restje in hem brak zijn lijf hangt, geen spoor meer van elan. Er geurt het zoete bitter van manillatabak, het was ooit samengeluk, hij huivert ervan. Hemelshoog drapeert zich een sterrendak, maar hij vervloekt haar mond; de charlatan…

Jij aan het woord

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 983
Ik voel plots mijn ziel verwant met kleine dingen die op onze wegen als bloemen staan geschreven verscholen in de dagen, geven ze oude zinnen leven en dragen in hun letters de zoetste pure zegeningen ik tel de dagen sinds de roze blik waarin ik je vond aan duizelingwekkende vormen, hoe vrouw je bent ik ben het vraagteken waarop jij het antwoord…

Naar buiten

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.211
De muren kijken vaalgrauw om zich heen uit fronsende stenen valt een argwanende blik een bedompte lucht maakt dat ik bijna stik ik schreeuw om hulp maar blijf meer dan alleen een stoel kraakt onder mijn schokkende lijf mijn pen geeft haar laatste leven aan papier ik strooi er woorden als 'was jij maar hier' al weet ik dat jij was en ik eenzaam…

Breda

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 804
Het Venijn De Andrieskruisen wapperen in karmijn over de stad de oude haven huilt, rilt nog van haar verloren water een waterpoort toont geschiedenis, bewaart voor later haar kloeke mannen, als vent uit Breda, dan had je wat stad van koepel en kerk, huis van geel en zwart de Heren van Breda huizen nog altijd in hun burcht van geadeld bloed…
Mathieu Bosch28 september 2002Lees meer…

Net wat meer

netgedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 14.243
Sommigen zijn gemaakt van gouden regen sierlijk als gratie gevlochten uit hyacinthen een kleurige mix van herfst en lentetinten ondoorgrondelijk zijn de Scheppers wegen anderen dansten nachten door mijn woning met hemelse mond rood lachend voor hem zongen hun lied met kristal zuivere stem en geurden een leven lang naar honing maar hoe wonderschoon…

De trouwe

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 9.772
Ik heb de zomervrouwen bemind koortsachtig en met groot verlangen heb ik lippen en schaamteloze wangen met mijn blussende kussen ontzind de vuurrode en de blonde in het koren maakten me groot en ontelbaar rijk maar nu ik naar de dagen voor me kijk loop ik eenzaam door de wintervoren en voortgedreven door de herinnering van grote driften…

Tot dan de stilte

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 9.216
Ik zal je hier niet met name noemen maar ik wil eindelijk eens weten hoe en dus kom ik morgen naar je toe met in mijn armen verse bloemen als je mijn hart niets geven wil zullen ze verdorren en gebogen treuren maar bij een verlangen avonden geuren en bloeien gelijk onze liefde stil omdat zij alt’ de waarheid vertellen vaar ik blind op kleur…

Dan moet je zingen

netgedicht
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 3.247
En op de dag des Heren dat ik uit het niets aan denken begon zag ik meteen: geluk dat is de zon en dat heb ik nooit meer om kunnen keren want op de dag, dat ’t geluk me op komt rapen dan weet ik dat de natuur met me mee leeft dat de regen een mooie droom heeft en dat de wind voor mij gaat slapen het gaat voorbij, zó gaan die dingen maar…

Het blijft

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 5.819
Natuurlijk wentelen de seizoenen door bevallen vrouwen en worden anderen bevrucht zout de zee zich verder, betrekt boven mij de lucht en hoort er niemand wat ik hoor zeker, ik ben de ontdekker van mijn land maar mijn plek die met een geheim begon wentelt zich almaar in lucht en in zon en jaagt hier mijn hart en ziel in brand om mij heen…