Vader zit vanmorgen in het zwart gekleed.
Geniet van tuin en vogels. In mus en gras
ziet hij zijn leven na het neemt en eet.
Mijn moeder zingt de maaltijd weer gereed.
Ik zet mijn pop bij hem op schoot. Hij laat
zijn klokje met de vreemde cijfers zien.
Die í is één, de v is vijf en deze x is tien.
Hij is al jaren dood. Gras is gras, mussen…
Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij
zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen.
Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek
ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok?
Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen.
In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen
niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik
roepen in de kist: god…
Achterover dit hoofd, vrij de keel,
de kin hoog in de lucht, ik hang
nog niet, ik speel maar wat.
Waarom zo bang en zo gespannen,
doodsbang voor de boom die wurgt
en voor de struik die wondt?
Weg van toezicht, uit het gebied
van achterdocht kreun ik het uit:
er is voor mij geen therapeut.
Ik kan niet rusten in de onbeheerde
tuinen die…
Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen.
Zoals ik vader haat, strijker die genas.
Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen
op honger, armoe, de schepper die er was,
is, toch geweest moet zijn, et cetera.
Hij krijgt bijna geen voedsel binnen
want onze vrienden komen hem te na.
Rode koppen boven glanzend tafellinnen.
Dezelfde koppen in de…
Hij heeft mijn leren koffers ingepikt.
Ik zag hem gaan en dacht: laat hem.
Als hij maar voorgoed verdwijnt.
Nu ben ik mijn koffers kwijt,
hun sterke geur en lege heiligheid
zodra ik op mijn kamer pakken ging.
Hij heerst door hun afwezigheid.
----------------------------
uit: 'Plejaden', 1992.…
Zij is gekleed in kant en koele zijde.
Ze zit rechtop en staalblauw is haar blik
gericht op smalle marges onverstand.
Maar god zij dank ook moeder van geheime zonen.
Ik wil nooit zien hoe zij hun liefde geeft,
voorleest, in parken en aan stranden speelt.
Ze wijst me af en reduceert me tot slavin,
ruikt mijn parfum maar wil mij niet bewonen…
10.677
Bezig met laden