voor Olivia
Neen, geef mij de duinen aan zee,
een flinke bries, een lage lucht,
de sfeer van onstuimig, herfstig weer
bij noordwestenwind,
neen, de duinzoom van dit vlakke land
laat mij niet los,
dit overgangsgebied, het is als met de zoom
van een bol opwaaiende vrouwenrok,
een mysterieuze overgang die een ondeugende
droom bevat -…
voor Jocha
De mist pakt de polder in,
hult elk gehucht in een gewaad
en ook de slee- en meidoornhaag,
sloten, kreken, bruggen, putten, hutten,
een school, de danszaal en een kerk,
de mist is als een verlegen regen,
ze leekt weemoedig op je neer
tot traag de voorhang opengaat
en de zon doorbreekt.…
Ik ben opmerkzaam voor de bloemen
aan de zoom van landerijen,
de blauwborst in het riet, de snor
en krekelzanger, gele kwik en leeuwerik,
kluut, tureluur en groenpootruiter in het slik.
Ik ben opmerkzaam voor de zwerm
wervelende en dansende insecten op de polderdijk,
de oude, opgehoogde eksternesten,
de essen, abelen en platanen,
een fazant…