In dat pakhuis
lag alleen nog verstarring
opgeslagen
in onwrikbare rekken
lagen de gereedschappen
aan elkaar geklonken
en in een hoek stond rechtop
een roestige overall
met niemand erin.
--------------------------------------------
uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…
Vaak slaat het licht dwars door de huizen
maar niemand lijkt iets te zien
mensen blijven gewoon zitten, lopen rond
met een poes of een handdoek of staan
voor de spiegel iets te doen, eten iets
uit een kast of gaan gewoon met de lift mee
intussen slaat het licht door hun oren heen
en door hun boezeroenen en hun botten.
-----------------…
Toen zijn woorden zich hadden verdaan
tot achteloos gemompel
en zinneloze autoritten
het spreken niet meer wilde
zag je hem toch nog
woekeren met oude paragrafen
waaruit hij leven perste
dicht opeenstaande zinnen
stukken van sonaten
zo werkte hij onafgebroken
aan zijn terugkeer.
-------------------------------------
uit: 'Een staanplaats…
Veel te veel hondsdraf
zei mijn vader
en het oprukken
van de gele dovenetel
bevalt mij ook niet -
inmiddels was
de zilverpopulier van mijn zoon
tien meter hoog geworden
was de zonnewijzer van mijn grootmoeder
groen uitgeslagen
en het licht wankelend.
--------------------------------------
uit: 'De tuinen van dodeman', 2002.…