Netgedichten

netgedicht (nr. 8.324):

Het Collectaneum van een Mens --Deel 3 Finale

Het Collectaneum van een Mens

3. FINALE

overgave
mooi
doch zwaar
aan het ritme
van het leven
kent geen maar
slechts beleven

als ik daar op
kan vertrouwen
en niet
door de waan
word bestoven
pas dan ben
ik in staat
te geloven

pas dan --onbekende psalm--

pas dan
als Gij mijn verweerde hand;
gerimpeld
met aderen beslagen
ontvangt
in de rust van uw schoot
aanvaardt
Gij mijn zware dagen

As icke meuge sterfe
Ick sieje aol werumme
Ende sie freugt ende piene
In haort en lieve geprieme

Icke denke me smarte
Miene lieve von haorte
Sie gaf mie surrig en de werme
Icke danke dich so gerne

So mien jung, moei kieke
Ungelieke en so rieke
T”is recht unne gaeve
Hunne siele te laeven

Miene friende, o so tere
Gelieke vao ende mien mude
Maoke mien so mere
Icke sou so gere die lefe kere

As icke meuge sterfe
Ende alle werumme sie
Laeve mie die stille
Gelieke die dode die ruste wille

Waor dan bluuve die piene
In haort ende lief de miene
Icke groete dich sere
Mien al lieve, so tere

Julius: Vitanova hfdst 1 vers 5

ik wens 'n nieuwe lente
dat de winter sterve
vivat gladiolus
opdat u die erve(5)